คำสัตย์พระและความเมา : หน้า 48/152

ประโยค ๒ - คำสัตย์พระ มิบังทุจริต ยกฟ้าพลายแผ่ ภาค ๔ หน้า ๔๘ ตัวอาชาใน ท. มีร้อยเห่าป็นประมาณ ดื่มแล้ว ด้วยน้ำ กรองแล้ว ด้วยผ้าเก่าอันสิ้นรื่นแล้วด้วยเปลือกปอ ท. มชุตตา วิย เป็นราวกะ ว้ามาแล้วพระนำหวาน (หตุวา) เป็น น สูตรตา วิริสุทธิ์ เที่ยวไป บันลืออยู่แล้ว ปิ่นเพ็ญ แม้ในกาลก่อน อิติ ดังนี้ ทุสสนู โอ เมื่อ ทรงแสดง กริยา ซึ่งกริยา เด ส ค ุ ณ ุ ภา แห่ง พา ท. เหล่านั้น ธัญญา เตส คุรภา สู่ทา สุขา บูชา ตูจินต น โพธิสตน ธุโธน กิติ อันพระโพธิสตว์ ผู้นพระราชา ทรงดําแล้ว ซึ่งเสียง ของพา ท. เหล่านั้น ครสถานแล้ว ทูลแล้ว แก่พระราชา กล่าวว่า ครสแล้ว วาโลกชาติดัง ซึ่งว่าโลกชาดก อีนิ นี้วา (ราชา) อ. พระราชา (ปูจิ) ตรัสถามแล้วว่า มโท อ. ความเมา ชายติ ย่อมเกิด คุรภาค แก่วา ท. ปีวา เพราะดื่ม วาโลก็ ซึ่งน้ำทาง อุปปรัส อันมีรสอ่อนน้อย นนั่ง อันเลา จ แต่ว่า มโท อ. ความเมา น ส สุชายติ ย่อมไม่เกิด สินูวาน แก่มสินพร ท. ปีวา น เพราะดื่ม รส ซึ่งรส ปริติ อันประณีต อิม นี้ (กิจารา) เพราะเหตุอะไร (อิติ) ดังนี้ (โพธิสตโม) อ. พระโพธิสตว์ (อาน) ตราบุณแล้วว่า ชื่น ทุก ขนแต่พระราชา ผู้นเป็นออมแห่งชน โอ คฤโค อ. พานั้น นิหันซจ๋อ เป็นสัตว์มีร่างติดอันแล้ว