ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คันจุรีจริมมพที่ถูกยา ยกพักเผลอ ภาค ๔ หน้าที่ 130
เรื่องอายุวัฒนมนุมาร
๒๑. ๑๑/๑๕ ตั้งแต่ อก นำ กมลาป นุมา อุเห เป็นคำไป
อก ครั้งนั้น (ใส่ พุทธามโน) อ. พราหมณ์นั้น อาหาร กล่าว
แล้วว่า กมลด บ่านแต่ท่านผู้เจริญ ปน ก็ คุมเห อ. ท่าน ท. วัดวา
กล่าวแล้วว่า คุมเห อ. ท่าน ท. ที่มายุฎา จงเป็นผู้มีอายุยืนยาว โหด
จงเป็นเด็ก อดิ ดังนี้ อนุโมณ กะข้างเจ้า ท. วัดวา ผู้ไหวแล้ว น
บเทา ย่อมไม่กล่าว กิโล จริง ซึ่งคำอะไร ๆ วนทนกาน ในภาค
อันเป็นที่หัว อิมสต ทารกส ทารกส แห่งเด็กนี้ กุมมา เพราะเหตุอะไร อดิ
ดังนี้ น สายกพราหมณ์ กะพราหมณ์ผูเป็นสาย่น ฯ สายก-
พราหมโน อ. พราหมณ์ผูเป็นสาย (อาหา) กล่าวแล้วว่า พราหมุน
แน่ะพราหมณ คุนตราโย อ. อันตราย เคโก อย่างหนึ่ง อุตี มีอยู่
อิมสต ทารกส แก่เด็กนี้ อิติดังนี้ ๆ (พราหมโน) อ. พราหมณ์
(อาหาร) กล่าวแล้วว่า กมลด ข่าแต่ท่านผู้เจริญ (อย่ าทรโก) อ. เด็กนี้
ชีวิสต ถ้เป็นอยู่ กิณกิต กาล สันกาลอันมีประมาณเท่าไร อิิติ
ดังนี้ ๆ (สายกพราหมโน) อ. พราหมณ์ผูเป็นสาย (อาหาร) กล่าว
แล้วว่า พราหมุน แน่ะพราหมณ (อย่ าทรโก) อ. เด็กนี้ (ชีวิสตอ)
ซักเป็นอยู่ สตคา สันวัน ๗ อิติดังนี้ ๆ
(พราหมโน) อ. พราหมณ์ (อาหาร) กล่าวแล้วว่า กมลด
ข่าแต่นท่านผู้เจริญ ปฏิพานการณ อ. เหตุอันเป็นเครื่องห้าม อติ
มีอยู่หรือ อิติดังนี้ ๆ (สายกพราหมโน) อ. พราหมณ์ผูเป็นสาย