สาริบุร อนุโ๓มลาในพระคาถา : หน้า 106/152

ประโยค- คํานิธรรมนั้นที่ถูกต้อง ยกพ้นเทยปล ภาค ๔ หน้าที่ 106 ชื่อว่าสาริบุร อนุโ๓มลาม ยังญาณ โดยอนุโ๓มล นิพพุตเดวามา ให้ บังเกิดแล้ว อุโล เคลื่อนแล้ว อิโต อุตภาวะโต จากอัดภาพนิพพุตโด บังเกิดแล้ว สุสิยามาน ในวิมานชื่อว่าสุทธิ อิติ ดังนี้ อา ทรัสแล้ว คำ까 ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า โจรามาดโก ปุโรโต อ. บุรษผู้มา่งโจร นคร ใน เมือง สุทธิฌตา ฟังแล้ว สุทธิสิต เวอนัง ซึ่งคำอัน เป็นสุขาติ ลุกษณะ ได้แล้ว อนุโ๓มนุตี ซึ่ง ขั้นติโดยอนุโลม ติราวุฒโต ไปแล้วสุขพ้น ใครทิพ โมทติ ย่อมบันเทิง อิติ ดังนี้ ๆ (ภิญา) อ.ภิญุ ท. (อาทิสสุข) รากบูแขลแล้วว่า อนุต ขาแต่ พระองค์ผู้บริสุทธิ อนุโ๓มานนา นาม ชื่อ อ.วาเป็นเครื่องกล่าวเป็น เครื่องอนุโ๓มนา พลาว เป็นธรรมชาตินำกัง (โหติ) ย่อมเป็น น หา มีได้ อญลกสมัง อ. กรรมอิ้นเป็นอนุกุล เตนุ ปุรเสน กต อันบูรณ์ น้ํากระทำแล้ว มหนตุ เป็นธรรมใหญ๋ (โหติ) ย่อมเป็น(โ๓ ปรฺิโล) อา. บูรนั่น วิสสติ ย่อมคุณวิสุทธิ นิพพุตสติ ให้บังเกิดแล้ว ตกุณตน การเนณ เพราะเหตุอันมีประมาณเท่านั้น ก็ดี อย่างไร อิติ ดังนี้ ๆ สตฺถา อ. พระศาสดา วุตา ตรัสแล้วว่า อภิวา คู่อื่นภิกษุ ท. ตุมเฮ อ. เธอ ท. มา คุณหยุด จงอย่าถือเอา ปมาณิ ซึ่งประมาณว่า อุป่า วา น้อยหรือ พู่ วา หรือว่ามาก อิติ ดังนี้ มยา เทสิรถมุงสุข แห่งธรรมอันเราสงแล้ว ก็ เพราะว่า เอกอวาจิ แม้ อ. วาจา