ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโค๊ะ - คณิฐิพระธัมม์ที่ถูกอา ยกพักแปล ภาค ๔ หน้า ที่ 108
พรรณาชื่ออากาศ และการพรรณาชึ่งภูเขา และการพรรณาชึ่งป่า
เป็นต้น อนิพุทธานทีปกิ อันแสดงซึ่งพระนิพพานมหามัยไา (วาจา)
อ. วาง ท. พ หญา เป็นวาามาก โหนฺดุ ยอมเป็น ยา เพียงใจ
ปาปิเอว เป็นวาามามากนั่นเทียว (โหนฺดุ) ยอมเป็น ดาว เพียงนั้น
อิตติ ดังนี้ ฯ
อุตโต อ. อรรถว่า ปน ส่วนว่า (ปุคคลโละ) อ. บุตร สุตวา
ฟังแล้ว อุตุกปซึ่งเป็นประโยชน์ เอกปี แม้นทหนึ่ง เอารู้
อันมีรูปอันว่า อัย มโน อ. ธรรมนี้ กาโษ เป็นกาย (โหติ)
ยอมเป็น อัย มมชาต อ. ธรรมชาตินี สติ เป็นสติ กายาค อันไปแล้ว
ในกาย (โหติ) ยอมเป็น วิชชา อ. วิชชา ท. ติดโส ๑ (มายา) อนันตรอน
อนุปฏฺตา ตามบริบูรณ์ สาน อ. คำสั่งสอน พุทธาน ของ
พระพุทธเจ้า ท. (มายา) อันเรา กำ ไก่เท้าแล้ว อิติดังนี้ ยาใด
อุปสมฺนิ ยอมเข้าไปรวยวิทย์ อุปสมฺน ด้วยการเข้าไปรวยวิทย์
ราคาที่นี กีลาสนา แห่งกีลาส ท. มิโรคเป็นต้น ดาป อ. เท่านั้น
อุตฺลาภิ อันยังประโยชน์ให้สำเร็จ นิพพานปลอดสุขตฺ อันประกอบ
พร้อมเฉพาะแล้วด้วยพระนิพพาน ขุนธตรูอาศอนิทุริยผลโพชฺชมุก-
สตฺุปนปริปก อันแสดงซึ่งนี้ และธาตุ และอายตนะ และ
อิทนิมี และพละ และโพชงค์ และสติปรูฐาน เอกปี แม้นทเดียว
เลยโยเอต เป็นบทประเสริฐกว่านั่นเทียว (โหติ) ยอมเป็น อิติ ดังนี้
(ปทุมวาส) แห่งหมวดสองแห่งบทว่า เอา อุตฺบาทิ อิติ ดังนี้ ฯ