คำบูชาพระบรมวาทูรจิต คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 4 หน้า 64
หน้าที่ 64 / 152

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงคำบูชาต่อพระบรมวาทูรจิต โดยเน้นถึงการประพฤติดีและคุณค่าของการปฏิบัติเชิงจิตใจ รวมถึงการยกย่องบัณฑิตที่เห็นคุณค่าของธรรม และการแสดงความเคารพต่อพระผู้ทรงธรรม. ตลอดจนการเตือนใจให้พึงเจริญในธรรม และการออกจากอาลัยสู่การบรรลุนิพพาน ซึ่งเป็นจุดหมายสูงสุดของการปฏิบัติธรรม

หัวข้อประเด็น

-การบูชาพระบรมวาทูรจิต
-ความสำคัญของธรรม
-การประพฤติดี
-การปฏิบัติเชิงจิตใจ
-บัณฑิตและการเห็นคุณค่าของธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำบูชาพระบรมวาทูรจิต ยกที่พนะแปล ภาค ๔ หน้า ๖๔ (อุดโถ) อ. อรรถว้า ภิกขุ อ. กิญญ ปณฺฑิโต ผู้เป็นบัณฑิต ชมมั ยังธรรม สุกิจ อันขวา กายสุขจิตกินอก อันต่างด้วยธรรม มีการประพฤติด้วยายเป็นต้น ภายูย พึงให้เจริญ ปฏิญญา จำเดิม อนิยคุมมนโต แต่การออกไปเพื่อคุณยัง ยาว เพียงใด อรทนุมคา แต่ข้องหมัรรร (อิติ) ดังนี้ (ปทวุอส) แห่งมหามงคลของ บทว่า สุขา ภาวนา อิติ ดังนี้ ๑ (ปจฉา) อ. อนันว่าว่า (ปนฤกโต) อ. บัณฑิต (สมุ) ยงธรรม (สุกิจ) อันขวา อันขวา ฟ้งให้เจริญ ถ้อย อย่างไร (อิติ) ดังนี้ ๓ (วิสุทซุนฺ) อ. อันเฉลว่า (ปนฤกโต) อ. บัณฑิต (นิกมิดวามา) ออกไปแล้ว โอกา จากอาลัย อาคเนย์แล้ว อนินท ซึ่งธรรม อันหอใลยได้ (สุกิ) ฎํง มัง ฎรรวังอันวา (ภาเวท) พึงให้ เจริญ อติ ดั่งนี้ ๆ อุดโถ อ. อธิษฐานว่า อนโย อ. ควาอาลัย (ภควา) อันพระผู้พระภาคเจ้า จงจิต ข่มครสเรียก โอว่า โอทะ อนาลโย อ. ควาไม่อาลัย (ภาคตา) อันพระผู้พระภาคเจ้า (จุจจิ) ย่อมตรัสเรียก อโนโท ว่า โทนะ อนิกฺมิดวามา ออกไปแล้ว อายโท จากความอาลัย ปฏิญจ อาทิแล้ว คือว่า อารพา ปรารถแล้ว นิพพาน ซึ่งพระนิพพาน อนาลุงสงฆาติ อันบันตินับพร้อมแล้วว่าความไม่อาลัย ปฏิญญาโณ เมื่อปราณา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More