ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำอินทรีย์พระจันทปุรัตนา ยกกี่พี่แปล ภาค ๔ หน้าที่ 72
อุทาภ นาม ชื่อ อ. ทางไกลยี่ยาว ท. เทว ๒ อิติ คือ
กุณฑลทรุทธ อ. ทางไกลยี่ยาวคือกันดาร วิญญูธรา อ. ทางไกลยี่ยาว
คือวิญฺญา (ปุณฺโล) อ. บุคคล ปุฏฺوفนะ คำเนินไปแล้ว เตส ทวิสุด
อุทานสูในทางไกลยี่ยาวา ท. ๒ เหล่านั้นนา กนดาร สูทางกันดาร
(อุตฺตึ) อ. ตน น ปญฺญา ย่อมไม่ได้ อิฐฺฐุตฐาน ซึ่งทีอั้นตน
ปรารถนาแล้ว ยาวเพียงใด อุทิโกเอว เป็นผู้เดินทางไกลยี่ยาวนั่นเทียว
(โหติ) ย่อมเป็น ตว. เพียงนั้น ปน แต่ว่า สุเมธ อาทาน ครั้นเมื่อ
ทางไกลยี่ยาวนั้น (เตน ปุกฺคลน) อนุปกนั่น ปตฺต ถึ้งแล้ว
(ใส ปุกฺโล) อ. บุคคลนั้น คดหท๗า นาม ชื่อว่าเป็นผู้มทางไกล
ยี่วยอันนั้นแล้ว โหว่ ย่อมเป็น ๆ สตว. อุทฺตา อทฺธิทอเอว เป็นผู˙ดิน
ทางไกลยี่ยาวนั่นเทียว (โหนดึ) ย่อมเป็น ตวา เพียงนั้น ๆ
(ปุจฺจา) อ. อนันฺตวา (สตทา) อ. สตว ท. (วุฒสนฺนิสสตฺติ)
ผู้อาศัยวัดดีแล้วซึ่งสังข์วุฒู อตฺตา อ. ตน (อุตฺตา) อ. ตน (สมนฺติ)
อยู่ (วุฒฺภู) ในวุฒูยาว เพียงใจ (อุทฺยา) เป็นผู้เดินไปสู่
ทางไกลยี่ยาว (ใหนฺดึ) ย่อมเป็น ตวา เพียงนั้น ๆ
(ปุจฺจา) อ. อันทามว่า (สตทา) อ. สตว ท. (วุฒสนฺนิสสตฺติ)
ผู้อาศัยวัดดีแล้วซึ่งสังข์วุฒู (อุตฺตา) อ. ตน (อุตฺตา) อ. ตน
(วณฺฑติ) อยู่ (วุฒฺภู) ในวุฒูยาว (ยาว) เพียงใจ (อุทิกา) เป็นผู้นำไปสู่
ทางไกลยี่ยาว (ใหนฺดึ) ย่อมเป็น (ตาวา) เพียงนั้น สงม เพราะเหตุ
อะไร (อิติ) ดังนี้ ๆ
(วิสสชานํ) อ. อนันฺตวา (สตทา) อ. สตว ท. (วุฒสนฺนิสสตฺติ)
ผู้อาศัยวัดดีแล้วซึ่งสังข์วุฒู (อุตฺตา) อ. ตน (อุตฺตา) อ. ตน
(วณฺฑติ) อยู่ (วุฒฺภู) ในวุฒูยาว (ยาว) เพียงใจ (อุทิกา) เป็นผู้นำไปสู่
ทางไกลยี่ยาว (ใหนฺดึ) ย่อมเป็น (ตาวา) เพียงนั้น สงม เพราะเหตุ
อะไร (อิติ) ดังนี้ ๆ