คำฉันพระบามำปฏิบัติ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 4 หน้า 52
หน้าที่ 52 / 152

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการปฏิบัติที่สำคัญของพระบามำ พร้อมกับการใช้งานของคำประโยคที่เกี่ยวโยงกับบุคคลและการแสดงออกทางอารมณ์ ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการใช้ภาษาในบริบททางจิตวิญญาณ โดยมุ่งเน้นที่การซึมซับหลักธรรมและการนำไปสู่การวิเคราะห์อย่างรอบคอบ นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบกับปัญหาหรืออุปสรรคที่เกิดขึ้นในการแสดงออกจากความเข้าใจทางธรรม ครบถ้วนภายในบทนี้สร้างความเข้าใจให้กับผู้อ่านในการปฏิบัติในชีวิตประจำวัน.

หัวข้อประเด็น

-คำฉันและความหมาย
-การปฏิบัติของพระบามำ
-บทบาทของภาษาในการแสดงอารมณ์
-การวิเคราะห์หลักธรรม
-อุปสรรคในการใช้ภาษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำฉันพระบามำปฏิบัติ ยกศพที่แปล ภาค ๔ หน้า 52 อ. ท่าน ท. วาสล จอมอยู่ อิฐเขา จาน ในที่นี้นั้นเทียวเกิด ติด ดังนี้ ลาปนุตี นาม ชื่อว่าอ้อมยังบุคคลอื่นให้น้นเพ่อ ป น ส่วนว่า สนโก อ.สังวะ ท. น. กรณี ย่อมไม่อรำ ทำอิท การณ์ ซึ่ง เหตุนี่ อุภิบ เม็ย แม้ทั้งสอง ๆ เอเด ววน อ. คำบ่า ว่า สุขนา ผู็ชา อวกา กูฬา อติ ดั้งนี้ เทสนามุตติ เป็นคำสากวาเทนา (โหติ) ย่อมเป็น ๆ (อุโธ) อ. อธิบายว่า ปวดติลา อ. บันติท. อุธิ โลภมเม็ดย ผู็ชา ผู็อน โลภธรรม ท. ศฤกอฉันแล้ว น ท สรุณนิติ ย่อมไม่แสดง อาการ จงอาการ อุอาจิ ท้งทั้งที่คำ ตููจิ ภิวา- มงกุฎวาเสนา วา ด้วยอำนาจแห่งความเป็นแห่งบุคคลผู้นิีดและความ เป็นแห่งบุคคลอื่กองค์บิหรือ วณคลุณอุบุญฤทธิ์และการล่าวส่ง โทัยอับบุคคลไม่พึงพรรณา อดิ ดังนี้ ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More