ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำบูชาพระสัมมาสัมพุทธ ยศกที่แปล ภาค ๔ หน้า ๕๔
กราบทูลแล้ว (วกวา) ตรัสแล้วว่า ภิกขวา คู่คุณภิญญา ท. สัมฤทธิ
อ. ความสำเร็จ ปญฺญติณ นาม ชื่ออัญบันติ อนจ (อิจฺจุทฺทูพา)
ไม่พิฆาตนานั้นเทียว อฏฺฐเหตุ เพราะเหตุแห่งตน น อิจฺจุทฺทูพา
ไม่พิฆาตนา เหตุ เพราะเหตุ ปรสสุด ปุคคลสุด แห่งบุคคลอัน
แมว่า (ปญฺญิโตน) อนันติทติ ธมฺมกเณวอ วังเปนผู้ตั้งอยู่
ในธรรมนันเทียว ธมฺมปุฏิปทสมฺโม วังเปนผู้ธรรมเป็นที่ระลึกเฉพาะ
ภวิทพุิ พังเปน อิติ ดังนี้ อนสฺษิณี มนุษฺยาน เฉพาะเน่อ เมื่อ
จงทรงสถิตต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่งธรรม อาทรัลแล้ว คำณ สิ่ง
พระคาถาอ่ม นี้วา
(ปุณฺณโท) อ. บัณฑิต ฯ (โกฎิ) ย่อมไม่
กระทำ (ปาเป) ซึ่งบาป อฏฺฐเหตุ เพราะเหตุ
แห่งตน น (กโรฺด) ย่อมไม่กระทำ (ปาเป)
ซึ่งบาป เหตุ เพราะเหตุ ปรสสุด ปุคคลสุด
แห่งบุคคลอัน (ปุณฺณิโต) อ. บัณฑิต น อิจฺจนา
ไม่พึงปรารถนา ปฏิติ ซึ่งมุตร น (อิจฺจ) ไม่
พึงปรารถนา ธน ฯ สิ่งทรัพย์ น (อิจฺจ) ไม่พึง
ปรารถนา รังสี ซึ่งเว้นแต่วัน น อิจฺจยูย น ไม่พิง
ปรารถนา สมุทธ์ ซึ่งความสำเร็จ อฏฺฐโน เพื่อ
ตน อามมาน นโดยธรรมมามิได้ โส ปฐวนิโด
อ. บัณฑิตน้น สิโลา พึงเป็นผู้มีศิล ปญฺญา
พึงเป็นผู้มีปัญญา ธมฺโม พึงเป็นผู้ตั้งอยู่ในธรรม
สยาม พึงเป็น อิตฺถ ฯ ดังนี้ ฯ