ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโดน - คันธิษฐิมนุษย์ถูกต้อง ยกคัทเทอเปิด ภาค ๔ - หน้าที่ 120
ประโยชน์ทางใจได้ (ปลุกโล) อ. บุคล สุดา ฟังแล้ว ย สุมปา ซึ่งบทแห่งธรรมใด อุปสมมติ ย่อมเข้าไปลง ( ต) สุมปา อ. บทแห่งธรรมนัน เอ่ย บทเดียว เสโย เป็นบทประเสริฐว่า (โต ตสุด ปุกโล) ซึ่งกว่าอันนันต์กิทํากำหนดแล้วร้อย แห่งบุคคล นั้นนั้น (โยติ) ย่อมเป็น โย บุคลโล อ.บุคลใด ชิน พิงเน มาน จะ ซึ่งประชุมแห่งมนุษย์ ท. สุดสมั อนันต์กิทํากำหนดแล้วด้วยพัน สุดเสน ด้วยพัน สงฺคม ในสงคราม (โตติ ปุกโล)
อ. บุคลนัน (อุตตโม นาม) ชื่อว่าเป็นผู้สูงสุด (สงฺคมชินติ ชนาน) แห่งชนะ ท. ผู้ชนะอยู่ในสงคราม (โยติ) ย่อมเป็น (น) หมาได้ จ ส่วนว่า (โย่ ปุกโล) อ.บุคลใด เชย พิงนะ อุตตน ซึ่งตน เอ๋ ก็มือดา โโล เว ปุกโล อ.บุคล นั้นแล สงฺคมชุดโตโม เป็นผู้สูงสุดแห่งบุคคล ผู้ชนะในสงคราม (โยติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ๆ อุตโต อ. อรรถว่า ข ก็ โโย ปุกโล อ.บุคลใด ภาสุ พิงกล่าว คฎา ซึ่งคาคา ท. สตปริเจทา อนันต์กําด้วยร้อย คือว่า พหู มาก อดิ ดังนี้ ตุกู ปณาสุ โนบา ท.เหล่านี้หนา (ปทุวยสุด) แห่งหมวดสองแห่งมกว่า คาคา สต อิติ ดังนี้ ๆ