ประโยคจากพระธรรมคำฉิ้ม คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 4 หน้า 38
หน้าที่ 38 / 152

สรุปเนื้อหา

ในเพลงพระธรรมพระฉิ้มนี้ แสดงถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระศาสดาและนางกนกา โดยบรรยายถึงการถวายบังคมและสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เรื่องราวนี้มีหลายตัวละครที่เกี่ยวพันกันอย่างซับซ้อน รวมถึงความรู้สึกและคำถามที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่เกื้อหนุนกัน ทั้งนี้ไม่เว้นแม้กระทั่งการดำเนินเรื่องในความเชื่อมโยงของบทสนทนา ทำให้ผู้อ่านรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงในแต่ละขั้นตอนของเรื่องได้อย่างชัดเจน

หัวข้อประเด็น

-พระธรรมคำฉิ้ม
-นางกนกา
-พระศาสดา
-การถวายบังคม
-ความรู้สึกในเรื่องราว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - คำฉิมพระมัทนาทุจริต ยกคำที่แปล ภาค ๔ หน้า ๓๘ ทราบแล้ว ฯ ปวดดี ซึ่งความเป็นไปทั่วนั้น อามาส ได้เสด็จไปแล้ว ดูกา ฯ ในทันที ๔ กุมภาา อ. มาราคของนางกาสา วนันติวาา ถวายบังคมแล้ว สุดารา ซึ่งพระศาสดา นิสมาสเปล่า ฯ พระศาสดา ให้ประทับนั่งแล้ว ปญฺญุดฏฺฏสน ฯ บนอาสนะอันตนปลวดแล้ว อากาสิ ได้คว้ายแล้ว ฯ ยาคุณชูชก ซึ่งข้าวึาวคุลและวัดถุอันบุคคลพึงเจี๋ยว ๆ สุดา อ. พระศาสดา กตปาตโล ผู้มีพระกระยาหารอันบุคคล พึงกินแต่ฉับพลันทรงกระทำแล้ว ปจฺจิ ฯ คราสามแลวว่า กนกา ฯ นาง กนกา (ตามา) ไปแล้ว กิ ฯ อร ฯ ณ ที่ไหน อิติ ดังนั้น (กนกา- มาดา) อ. มาราคอองนางกานา (อา)กราบตุลแล้วว่า ภนฺฑู ฯ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เอสา กนกา อ. นางกนานัน ทีสวามา เห็นแล้ว ดูแห ฯ ซึ่งพระองค์ ท. มุกฺก ฯ ผู้เป็นคนอึ๋มเป็นแล้ว โรนุตติ ฯ ติตา ยืนร้องไห้อยู่แล้ว อิติ ดังนั้น ฯ (สุดา) อ. พระศาสดา (ปฐิ) ครัส ถามแล้วว่า (กนกา) อ. นางกนาถา (ทีสวามา) เห็นแล้ว (ม) ซึ่ง เรา (มุกฺก ฯ ผูเป็นคนอึ๋มเป็นแล้ว (โรนุตติ ฯ ติตา) ยืนร้องไห้อยู่แล้ว อดีติ ดังนั้น ฯ (กนมาตา) อ. มาราคาของนางกานา (อา) กราบตุลแล้วว่า ภนฺฑู ฯ ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ เอสา กนกา อ. นางกนานัน ทิสวามา เห็นแล้ว (ม) ซึ่ง เรา (มุกฺก ฯ ผูเป็นคนอึ๋มเป็นแล้ว (โรนุตติ ฯ ติตา) ยืนร้องไห้อยู่แล้ว อิติ ดังนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More