ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำบูญพระบำทุณฐา ยกศพที่แปล กภ ๔ – หน้าที่ 81
ของเรา ปฺูโต อ. บฺูร ม ของเรา กตฺถิ จาเน อลฺโลเกว
ไม่ข้องแล้ว ในที่ไหน ๆ นันท์ เทียว ปลูกเถา โอติรวา ตกุก ปลูกเถา
จริวา คุณฺณโร ราชโห โล วิศิ ราษฎ อ. หงส์พระราชา ข้างลงแล้ว
บนปือคาม เทียวไปแล้ว บนปือคาม นัน บินไปอยู่ อิติ ดังนี้
อนุสนธิ มณฑิวา ธมํ เทสนโต เมืออ ทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ
แสดงซึ่งธรรมา อาท ตรัสแล้ว คำที่ พระเจ้านาส ภูมิ นี้ว่า
(อิเสนา วา) อ.พระญาณพล ด. สติมนุตฺโต ผู้มี
สติ อยูญฺญนุตฺโต ย่อมขวนขวาย เต ชินาลวา อ.
พระเจ้านาสว ท. เหล่านั้น น มนุตฺติ ย่อมไม่มินดีย
นิเทศ ในที่เป็นที่อยู่ ๆ ฉนาลวา อ. พระเจ้านาสว
ท. เหล่านัน ชนฺนิติ ย่อมละ โอกโมติ ซึ่งความ
หว่งใย หิษา อิว ราก อ. หงส์ ฯ ท. จิตฺวา ละแล้ว
ปลูลี ซึ่งเป็นกาม (กจฺฉนุตา) บินไปอยู่ อิติ
ดังนี้ ๆ
(อุโด) อ. อรรถาวุฒิ ขินาลวา อ. พระเจ้านาสว ท. สติ-
เวปลูลปบฺุตา ผู้ถึงแล้วซึ่งความไฟบูลแห่งสติ อยูญฺญนุตฺโต ย่อมขวนขวาย
คือว่า มนุตฺติ ย่อมสืบต่อ อุตตนา ปฏิวิทุรคุณสุข ในคุณอันตน
แทงตลอดแล้ว ท. อนาวิสสนาทิส มีมานาและวิปสนานเป็นต้น
อาวรรณมาปชุนวุฑฒาอธิฐานปุปฺจวาณกฺขณิ ด้วยอาราธาพึงถึง
และการเข้าและการออกแล้วการอธิษฐานและการพิจารณาเห็นเฉพาะ