ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉีพระพิมมาภูมิสุจฉา ยกทั้งแปล ภาค ๔ หน้า ๙๓
ความที่แห่งตนเป็นผูกินิเกลสไปปราศแล้ว วิปลาสโน ว เป็นผูงโลส
วิปลาสแล้วเทียว โหติ ยมตี เอัว ฉันนั่น จ (อุตโต) อ. อรรคว่าวา
ป์ กิ สํารา นาม ชื่อ อ. สํารา ท. สํารณสน ด้วยอำนาเวง
อันท่องเที่ยวไป สุตติทูกคดีสุ ในสุตติและทุตติท.น โหนตุ ยอมไม่มี
ตสส ภูนิ โน แก่นกุมัน คือว่า เอารูปสุต ผู็รูปอย่างนี้ อิติ ดังนี้
(ปทสุ) แห่งบ่าวว่า ตาทิน อิติ ดังนี้ (อิติ) ดังนี้ ตัสส
คาถาวจรรุ ส แห่งคำอันเป็นพระคาถานั้น (ปุณฺตนฺตัน) อนันฺติต
(เวทิตพฺโพ) พิงทราบ ฯ
๑๔. ๑๒/๓๓/๙ ตั้งแต่ ดํา สุวา ภิกฺข ฎํ สมุจฺฉาเปลุ
เป็นต้นไป
ภิกฺข อ. ภิกฺข ท. สุวา สํดับแล้ว คํ ว่า ณํ ยง
วาอิเป็นครื่องกว่ า สารปุจฉตุกตโร อ. พระเถระชื่อว่าสารีบุตร
วิสุทฺธเชส ทูลเฉลยแล้ว มิจฉาคหนน อน ว ด้วยภาวะเอาคิดนั้นเทียว
สมามสมุทธสุส น สําหหัวอา ไม่เชื่อแล้ว ต่อพระสมามสมุทธจั่นน
เทียว องอปิ แม้ในวันนี้ อิติ ดังนี้ สมุจฉาเปลุ ให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้วฯ
สตฺถา อ. พระศาสดา สุตา ทรงสํดับแล้ว ตํ ฉติ ซึ่งจากเป็น
เครื่องกว่าบั้น วุฒา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขุ อนีกฺข ญ. กมุนฺหา
อ. เธอ ท. วาเดด ย่อมกล่าว เอะ วณฺฑ์ ซึ่งกันนั่น ก็ นาม ชื่ออะไร
อํหา หรือ อ. เรานา ปุจฺฉี ถามแล้วว่า สาริฏฺกถ คู่อานสาริฏฺฎ คุ
อ. เธอ สหทํสิ ยอมเชื่อว่า สมุตโ นาม ปุคฺคโล อ. บุคคลชื่อว่าวู่