เรื่องพระขานุณโณทัญญะ : หน้า 142/152

ประโยค – คำบรรยายนำที่ถูกต้อง ยกพิมพ์เผย ภาค ๔ – หน้าที่ 142 เรื่องพระขานุณโณทัญญะ ๓๐. ๑๒๔/๓ ตั้งแต่แต่ อกะ อาไม วิญญูปัญญา ปฐมสตา เป็นต้นไป. อก ครั้งนั้น โคร อ. โคร ท. ปฐมสตา มีรี้าห้าเป็นประ มาณ วิญญูปัญญา ปันแล้ว เอาค่ำ ซึ่งบ้านบ้านหนึ่ง พนึวิตวา ผูกแล้ว ภณทิก ซึ่งหัว พลานุรูปา ตามสมควรแก้ก้ากล้อ อดุกโน ของตน อทาย เอื้อแล้ว สีเสน ด้วยศรีษะ คจุณุตา เดินไปอยู่ ตนุตุวา ไปแล้ว รุ่ง สู่่ทาง ใกล้ กินุณรูปาผู้รูปอัปลำมากแล้ว (จินุตวา) คิดแล้วว่า มื้อ อ. เรา ท. อนาคตเป็นผู้มาแล้ว ทุรู สู่่ทาง จอมนุ ยอมเป็น มัญ อ. เรา ท. วิสุตัสสาม จักพักผ่อน ปฐมิจาเสน บนหลังแห่ง หินคด อิมสู มา อิติดังนี้ โอุกุม ก้าวล่วงแล้ว มฏุา จาก หนทาง คจุณุตา ไปแล้ว สนุกิ สู่่ทาง ปฐมิจาเสน สแห่ง หลังแห่งหินคด ทิโลปี แม้เห็นแล้ว เทรา ซึ่งพระอา: สถินโน เป็นผู้มีความหมายรู้ว่า อยู่ โอโร อ. พระเนนี ขนุนโก เป็นตอ (โหติ) ยอมเป็น อิติ ดังนี้ อ่เหล aho เป็นแล้ว ๆ อก ครั้งนั้น โคร อ. โคร เอโก คณหนึ่ง จานสิ วางไว้แล้ว ภณิก ซึ่งอ่อ สีสา นศรียะ เงรสุด ของพระอา: สถินโน อปส โจโร อ. โคร คุน อื่นอีก จานสา วางไว้แล้ว ภณิก ซึ่งอิศุย อาคย์ ตะ เกร ซึ่งพระอา: นั้น ๆ โคร อ. โจรา ท. ปฐมสตาปี ผู้เม็ดร้อยห้าเป็นประมาณ