ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉีพระมิมปถุธร ยกศิพแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 65
ตื่น นิพิทาพ น ซึ่งพระนิพิทาพนนัน (สกุฑิ มุมม) ยังธรรมอันขาว
ภาเวย พึงให้เจริญ อิติ ดังนี้ (คาถาปฐสุต) แห่งบทแห่งพระ
คาถาว่า โอกา อโนมกามคม อิติ ดังนี้ ๆ
(อุโณ) อ.อรรถวา อิ่มี สุตเดว ตูรภิรึ อันสัตว์
ท.เหล่านี้ ยินดียิ่งได้โดยมาว วิภา ในวิภา อนาลงขาต
อันบันติณนับพร้อมแล้วว่าความไม่อาลัย คือว่า นิพิทาพน ในพระนิพิทาพนัน
ษสม์ ใด (ปฐุโต) อ. บุณฑิต อมฤูย พิงปราณา อภิรติ
ซึ่งความยินดีรื่น ตกู วิภา ในวิภา (อิติ) ดังนี้ (คาถาปฐสุต)
แห่งบทแห่งพระคาถาว่า ตุตฤมิภิญญา อติ ดังนี้ ๆ
อุโณ อ.อรรถวา ทิฎวา ละแล้ว วัตถุกามภูติสม ซึ่งวัตถุ-
กามและกิเลสมาน ท.อภิญา เป็นผู้ไม่มีความกังวล หฤดู เป็น
อิฏฐยุย พิงปราณา อภิรติ ซึ่งความยินดีรื่น วิภา ในวิภา อิติ
ดังนี้ (ปฐวุตอส) แห่งหมวดสองแห่งว่า หฤดู กม อิติ
ดังนี้ ๆ
อรุตโต อ.อรรถวา อุตตนา ยงตน โวมายเปย พึงให้ผลแล้ว
คือว่า ปริโสเณยะ พิงให้มดครอบ ปัจจุบันวรรณี จากนิวรณ์ ๕
ท.อิติ ดังนี้ (ปฐสุต) กลางว่า จิตตุเกลสํ อิต ดังนี้ ๆ
(อุโณ) อ.อรรถวา โฬชุมกสรู ในนอกแห่งความครัสรู้ ท.
อิติ ดังนี้ (ปฐสุต) แห่งนวว่า สมโพธิญาณสฺ อติ ดังนี้ ๆ
(อุโณ) อ.อรรถวา จิตต อ.จิต(เผ่า ชนาน) อันถน
ท. เหลาได ภาวติ ให้เป็นแล้ว คือว่า วาตุตติ ให้เจริญแล้ว สุตู