ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉัททิมปิพระมัญามีวุฒิรุตกาล ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้า ๗๖
กระทำอยู่ ปฏิปนานิน วิจฉาน ซึ่งกิจ ท. มีภาระมาตรเป็นต้น
อดิถุน ของตน มหากุศลปูโรมา มั้ย อ. พระเถระชื่อว่าพระมหา-
กัสสะปะ โชวะ ซัคแก้ว จิจรานิน ซึ่งจิรว ท.ฯ
กุญ อ. กุญ ท. อุจฉามัย ยกโทษแลวว่า เกรอ อ. พระ
เถร โชวะ ยมจัข จิวาริน ซึ่งจิรว ท. กลมมา เพราะเหตุจะอะไร
มนุษโสโกโย อ. โกฎิณิ แหม่มนนูบย เท อุจฉารส ๑๘ วสุนติ ยอมอยู่
อนุโค า ในภายในด้วย พิร ซึ่ง ในนามนอกด้วย อิสสมิ มคคร
ในพระนครนี้ ดูด มนุษสตู ในมนุย ท. เหล่านั้นนา เข
มนุษส อ. มนุย ท.เหล่าใด น อนาถกา เป็นผูไม่ใช่ฎีญา เณรสุส
ของพระเถระ (โหนตุ) ย่อมเป็น เต ม มนุษสา อ. มนุย ท.เหล่านาน เอน
อุปัฏฐกา เป็นผู้อุปัฏฐา (เณรสุส) ของพระเถระ
(โหนตุ) ย่อมเปน เต ม มนุษสา อ. มนุย ท.เหลานั้น อนาถกา เป็นผูเป็นฤาคติ
(เณรสุส) ของพระเถระ (โหนตุ) ย่อมเป็น เต ม มนุษสา อ. มนุย ท.เหล่านั้น อนาาาาาา เป็นผูเป็นฤาติ
(เณรสุส) ของพระเถระ (โหนตุ) ย่อมนิเป็น (เต ม มนุษสา) อ.
มนุษ ท.เหล่านั้น กรินูดี ย่อมกระทำ สุมานิ ซึ่งสัมมานะ
สกฺคาริ ซึ่งสักกา เณรสุส แก่พระเถระ ปัจจุบ์ ด้วยป้อนิย ท.
ดูฑิฑิ เองโอส มหากุศลปูโร โอ. พระเถระชื่อว่ามหาสลสะนั้น
ปาย จักละแล้ว อปภิ ซึ่งอุประ อตฺคิ อนันปประมาณเท่านี้ ฐมิสฺต จักไป กำ้ ณา ที่ไหน สโลบ แม้กว่า. (เอโอโล
มหากุศโลปูโร) อ. พระเถระชื่อวามหาสลสะ นั้น คุมฉุยย