การเจริญมรณานุสติเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย : หน้า 89/156

พิจารณาความตายจนกระทั่งบรรลุอรหัตผลได้นั้น แสดงว่าเป็นการพิจารณาในศูนย์กลางกาย ดังจะกล่าวในหัวข้อต่อไป 3.6 การเจริญมรณานุสติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคได้กล่าวว่า เมื่อเจริญมรณานุสติอย่างนี้แล้ว ไม่สามารถทำให้ได้ ฌาน ทำให้ถึงเพียง “อุปจารสมาธิ” แต่ในวิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย เมื่อปฏิบัติจริง ๆ แล้ว สามารถทำให้ได้สมาธิในระดับที่เลยไปกว่าอุปจารสมาธิ โดยปฏิบัติดังนี้ เมื่อระลึกถึงความตายเป็นอารมณ์ตลอดเวลาจนใจคลายจากสิ่งที่ยึดมั่นถือมั่นห่วงกังวล ภายนอก ความฟุ้งซ่านซัดส่ายไปในอารมณ์ต่าง ๆ บรรเทาลง พร้อมบริกรรมว่า “มรณ์ มรณ์” หรือ “ตาย ตาย” ไว้ที่ศูนย์กลางกาย แล้วพิจารณาว่า ทางแห่งความไม่ตายนั้นอยู่ที่ศูนย์กลางกาย นี้เอง แล้วทำใจให้หยุดนิ่ง ตั้งมั่นตรงศูนย์กลางกายนี้ จนใจรวมถูกส่วนตกศูนย์เข้าถึง “ดวง ปฐมมรรค” ได้ ต่อจากนั้นก็ดำเนินจิตเข้ากลางของกลางตามลำดับ เข้าถึงกายภายใจ และ เข้าถึงพระธรรมกายในที่สุด เนื่องจากความตายเป็นสภาวะ จึงยากจะกำหนดบริกรรมนิมิตได้ แต่หากจะกำหนด ก็อาจใช้ศพคนตายเหมือนอสุภกัมมัฏฐานได้แต่ต้องมีความตายเป็นอารมณ์จึงจะเป็นมรณานุสติ หากมีความไม่งามเป็นอารมณ์ก็จะกลายเป็นอสุภกัมมัฏฐานไป 3.7 อานิสงส์ของผู้ที่เจริญมรณานุสติ 1. ทำให้เป็นผู้ขวนขวายในกุศลธรรม สนใจใฝ่ใจในธรรมชั้นสูง 2. ทำให้เป็นผู้ไม่ชอบความชั่ว หลีกเลี่ยงความชั่ว 3. ทำให้ไม่สั่งสมเสื้อผ้า เครื่องประดับหรือสิ่งของที่เกินความจำเป็น 4. ทำให้ไม่ตระหนี่หวงแหนข้าวของเครื่องใช้ 5. ทำให้มีอายุยืน 6. ทำให้คลายความยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งปวง 7. ทำให้เห็นความไม่เที่ยง (อนิจจสัญญา) 8. ทำให้เห็นความคงอยู่ไม่ได้ (ทุกขสัญญา) บ ท ที่ 3 ม ร ณ า นุ สติ DOU 79