การศึกษาปรากฏการณ์เสลดและน้ำหนองในร่างกาย : หน้า 119/156

แปรปรวนละทิ้งหิริโอตตัปปะ สิ่งที่ไม่น่าทำก็ทำได้ คำที่ไม่น่าพูดก็พูดได้ สิ่งที่ไม่น่าคิดก็คิดได้ โดยปริจเฉท : กำหนดด้วยส่วนของตน มีอยู่โดยเฉพาะในร่างกาย มิใช่อยู่ในโกฏฐาสะ อื่นๆ 22. เสลด (เสมุห์) เสลด ได้แก่ เสลดมีอยู่ภายในร่างกายมีมากประมาณเต็มบาตรใบหนึ่ง โดยสี : มีสีดังน้ำใบแตงหนู โดยสัณฐาน : มีสัณฐานตามที่อยู่ โดยทิศ : เกิดในทิศเบื้องบน โดยอากาส : ตั้งอยู่ในบริเวณพื้นท้อง ในเวลาที่กลืนอาหารลงไป อาหารตกลงถูก เสมหะที่ในลำคอ เสมหะก็ขาดออกเป็นช่องให้อาหารผ่าน แล้วหุ้มห่อเข้าตามเดิม เหมือนอย่าง สาหร่ายในน้ำเมื่อไม้หรือกระเบื้องตกลงไป ก็แยกออกเป็นส่วนแล้วหุ้มเข้าตามเดิม เสมหะถ้า น้อยไป ท้องจะส่งกลิ่นดังซากศพน่าเกลียดยิ่งนัก ดุจฝีแตกและดุจไข่ไก่เน่า และท้องนั้นส่งกลิ่น ฟัง ทำให้เรอ หรือพูดออกมาก็พลอยเหม็นเช่นกลิ่นศพเน่าด้วย และคนผู้นั้นจะต้องถูกต่อว่า เรอออกไปส่งกลิ่นเหม็นฟุ้งนักถ้าเสลดมีเพิ่มมากขึ้นแล้วก็ปิดกั้นกลิ่นซากศพในภายในท้องอยู่ได้ ดังแผ่นกระดานปิดส้วม โดยปริจเฉท : กำหนดด้วยส่วนของเสลดเอง มีอยู่โดยเฉพาะในร่างกาย มิใช่อยู่ใน โกฏฐาสะอื่นๆ 23 น้ำหนอง (ปุพฺโพ) โดยสี : ในร่างกายที่มีชีวิตอยู่มีสีดังใบไม้เหลือง แต่ในร่างกายคนตายย่อมมีสี ดังน้ำข้าวบูดข้นๆ โดยสัณฐาน : มีสัณฐานตามแหล่งที่เกิด โดยทิศ : เกิดในทิศเบื้องบนและเบื้องล่างของร่างกาย โดยโอกาส : มีที่อยู่ไม่แน่นอน ไม่ได้อยู่ประจำในที่ใด แต่จะเกิดมีขึ้นตรงร่างกาย ที่ถูกตอหนามตำ ถูกอาวุธ หรือถูกไฟลวกเอา ตรงไหนมีเลือดไปคั่ง น้ำเหลืองก็จะเกิดอยู่ในที่นั้นๆ โดยปริจเฉท : กำหนดด้วยส่วนของตน มีอยู่โดยเฉพาะในร่างกาย มิใช่อยู่ใน โกฏฐาสะอื่นๆ บ า ที่ 4 ก า ย ค ต า ส ติ DOU 109