คำอาจารย์และการนำสอน : หน้า 4/152

ប្រយោគ - คํานิพรํะบําปัฒิมาปฏิรูป ยกศํพท์แปล ภาค ๔ - หน้า ๔ ทุสุเสฎฺวา โอวาทิมนฺตปี ผู้แลมอาจารย์ แสดงแล้ว ซึ่งโทษ กล่าวสอนอยู่ ณ ชุณฒิฑูฒ์ ไม่พึงโกรธา ปน องค์ โอวาทาทโย ปูคโล อ. บุคคล ผู้ให้ซึ่งโอวาท (ภูกมฺบา) อันภิญญา ทุจฺุพู ฟังเห็น นิสอภิญฺญฺน โว วิช (ทุวา) เป็นเป็นผู้เพียงดั่งผู้บอกซึ่ง ขุมทรัพย์ อิต ตังนี้ อนุสนีรํ มญฺฑุวา มนฺมุ เทสนโต เมื่อจะ ทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนีรํ แสดงซึ่งธรรม อาท ตรัสแล้ว คำดัง ซึ่ง พระคาถา อิง นี้ว่า (ปูคโล) อ. บุคคล ปลุต พึงเห็น ย่อ อาจารย์ ซึ่งอาจารย์ใด ๆ วุฒาสุติน ผู้บํปกิเลดซึ่งโทษ นิคฺกุญฺญาวาติ ผู้บํปกิเลดวํง เมทธํ ผู้มีปัญญา (ทุวา) กระทำ ปฏุตรํ อิว ให้เป็นผู้เพียงดั่ง ว่าผู้บอก นิติ นึ่งซ ซึ่งบุมทรัพย์ ท. ภษ พึงบอ (ตุ) อาจารย์ ซึ่งอาจารย์นั้น ตากิลิ ผู้เช่นนั้นน ปูฏกิจ ผูเป็นบัญฑิต (ทิ) เพราะว่า (ปูคคลสฺส) เมื่ออนุคณ คามณฑสู คบอยู่ ตากิลิ อาจารย์ ซึ่งอาจารย์ ผู้นั้น เลยฺโย คูณ คูดอ อุณเฉเขฎฎว่า โทติ ย่อมมี ปํโย โทโล อ. โทษอันลามกว่าน น (โทติ) ย่อมไม่มี อิติ ดังนี้ ๆ (อฏฺโต) อ. อรรถว่า นิชฺกุมฺภิ Tent ซึ่งหม้อแห่งบุมทรัพย์ ท.