ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉุจพระมิมมาปญฺญุตฺถกวา ยกติพฺทแปลภาค ๔ - หน้าที่ ๓๙
อา ครั่งนั้น สุตฺต อ. พระศาสดา ปฏิกฺกาสาเปุตวา ทรงย้ง
มาตราดของนางกานนทาให้ร้องเรียกมาแล้ว นำ กาน อ. ซึ่งนางกานนทนั่น
(ปูจิ) ตรัสถามแล้วว่า กาน คุุณากานา ตู อ. เธอ ทิสูวา
เห็นแล้ว มึง ซึ่งเรา มงฺกฏฺฏา ผู้เป็นคนเก่าเป็นแล้ว สนิษฺวา อบ
แล้ว โรทสฺส ร้องไห้อยู่ กลูมา เพราะเหตุอะไร อดิ ดังนี้ อด
ครั่งนั้น มาตา อ. มารดา อสุมา กานนทนั่น อาโร-
เวสกฺกราบทูลแล้ว ตายานนทา กติกฺริ ยังวิธิอันนางนางกานนาทั้น
กระทำแล้ว ๆ อด ครั่งนั้น สุตฺตา อ. พระศาสดา อาหาร สรัสแล้วว่า
กานมาเต คุุณอมนาคารนางการณา ปน ก็ สาวกา อ. สาวกา ท.
มม ของเรา คณิสุสุ รับาเอาแล้ว ตยา ทินน่า วดุตู ซึ่งวัตถุดิ้น
เธออาวแล้ว(ก็) หรือ (อุหนุ) หรือว่า (สาวกา) อ. สาวกา
ท. มม ของเรา (คณิสุสุ) รับเอาแล้ว (ตา) อนินน้า วดุตู
ซึ่งวัตถูอันเธอไม่อาวแล้ว อดิ ดังนี้ กานมาตร นามการณ ของนางกานนั่น ฯ (กานนมาตา) อ. มารดาของนางกานน (อาหาร) กราบ
ทูลแล้วว่า ภูณฺ ขาแต่พระองค์ผู้เจริญ (สาวกา) อ. สาวกา ท.
(ตว) ของพระอัศ (คณิสุสุ) รับเอาแล้ว(มยะ) ทินน่า วดุตู ซึ่งวัตถูอันอหนอไม่นอาวแล้ว อดิ ดังนี้
(สตุกา) อ. พระศาสดา (ปูจิ) ตรัสถามแล้วว่า สง ถาาว่า
สาวกา อ. สาวกา ท. มม ของเรา จรนฺตา เทียวไปอยู่ ปัญทาย เพื่อ
บิณทบาด ปุวา ถึงแล้ว เหตุว่าวิ่งอันตรน ต ว ของเธอ
คณิสุ สุ รับเอาแล้ว ตยา ทินน่า วดุตู ซึ่งวัตถูอันเธออาวแล้วจ