ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโคด - คำจุฬาฯรามปกฐัถซา ยกพักเปล ภาค ๔ หน้า ๑๔๓
ปฏิญาณจิตวา ล้อมรอบแล้ว เถริ ซึ่งพระเศรษฐ์ ด้วยร้อย
แห่งพ่ อ ท. ปัญญา ๕ นิพนานุ นอนแล้ว สรีปิ แม้วเอง นิติทายวา
ประชฤิทธับแล้ว ปฏิญาณจตา ตื่นแล้ว อรคุณวา ในกาลอัน
เป็นที่ขึ้นไปแห่งอรุน คุณหนดา ถือเอาอยู่ ภูติที ซึ่งห่อ อุตโตโน
ของตน อุตโตโน ของตน ทิสุา เห็นแล้ว เถริ ซึ่งพระเศรษฐ อารีส์
เริ่มแล้ว ปลายตู่ เพื่ออนันต์ไป สงบสุข ด้วยความหมายรู้ อนุสุโล
อ. อนุตรย์ ดิถี ดังนี้ เอ๋อ ด้วยประกาศะนี้ ๆ อด ครั้งนี้ โคร
อ. พระเศรษฐ เอก กล่าวแล้วว่า อูปาสกา คู่นอุบายสา ท.คุณเห
อ. ท่าน ท.มา ภาย จงอย่ากลัว อุ อ.อภาพ ปุพพชิโต เป็น
บรรพชิต (อนุ) ย่อมเป็น ดิถี ดังนี้ เณ โจร เณร ท.เหล่านั้น ๆ
เณ โจร อ. โจร ท.เหล่านั้น นิปโชติวา หมอนงแล้ว
ปาทุมกูล ณ ที่ล่ำแห่งเท้า เถริ สุด ของพระเศรษฐ เถริ ยังพระเศรษ
มามปลวา ให้อดโทษแล้ว (ว่านน) ด้วยคำว่า ภนุต ขาแต๋
ท่านผู้เจริญ คุมเห อ ท่าน ท.ขมก ของออดโทษเถิด มั้ย อ. ข้าวเจ้า
ท. ขนาสวบินโณ เป็นผู้มีความหมายรู้ว่าต อ อุหนุน ได้เป็นแล้ว
ดิถี ดังนี้ (วณน) ครั้งนี้ว่าคำว่า อำค อ้าข้่า ปุพพอิสสาม
ถาบวช ดิถี ดังนี้ สุพพวา โจรา อ. โจร ท.ทั้งปวงเทียว เอกฉนทา
เป็นผู้ฉันทะเป็นอันดับเดียวกัน หุดวา เป็น ยาจิส ขอแล้ว ปุพพช๊ วัน