ความเจริญในพระพุทธศาสนา : หน้า 123/152

ประโยค - คณะุิทธิพระมที่ถูกต้อง ยกศัทธเปล ภาค 4 หน้า 123 เรื่องอนัตตุปจฉาณพรมาณ ๒๑. ๑๓/๔ ตั้งแต่ โส กิริ พราหมณ์โน ณู โอ เป็นต้นไป ก็ ได้ว่่า โส พราหมณ์โน อ. พราหมณ์นัน้ (จินตควดา) คิดแล้วว่า สมมาสมพุโฑ อ. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ชานาติ ย่อม ทรงทราบ อัตเดว ที่ความเจริญนั้นเทียว ก็ ณู โอ หรือหนอแล อุทู หรือว่า (สมมาสมพุโฑ) อ. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ชานาติ) ย่อมทรงทราบ อนุฎิี แม้สิงเหฏิใช้ความเจริญ อั้ ถ อ. เรา ปฏิ้วสิสม มักลูกาม น่ สมมาสมพุทธี ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น อิติ ดิฉนี้ อุปสงกิตา เข้าไปฝ่าแล้ว สตฤฎา ซึ่งพระศาสดา ปฏิ ฏิูลามแล้วว่า ภนตฺ ขาเดว่ระองค์ผู้เจริญ คุมา อ. พระองค์ ท. หนาา๔ิ มกเณบ ชะรอยกระทรงทราบ อุดิออ ซึ่งความเจริญ นันเทียว โณ (ชานน มกเณบ) ชะรอยจะไม่ทรงทราบ อนุคุ้ ซึ่งเหตุภูมิใช้ ความเจริญ อิดิ ดิฉนี้ ฯ (สตฤฎา) อ. พระศาสดา (อาพ) ตรัสแล้วว่า พราหมณ์บ ดู่อพพราหมณ์ อุ. อ. เรา อดี ชานาม จ ย่อมทราบ ซึ่งความ เจริญด้วย อนิคุ (ชานนมิ) จ ย่อมทราบ ซึ่งเหตุภูมิใช้ความเจริญ ด้วย อิที ดังนี้ ฯ (พราหมโณ) อ. พราหมณ์ (อาห) กราบทูล แล้วว่า เดนที ถ้อย่างนั้น ตุมุเห อ. พระองค์ ท. กเต็ม จงสาบอก อนุคุ้ ซึ่งเหตุภูมิใชความเจริญ เม แก่ข้ารองค์เด็ก อิติ ดังนี้ ฯ