คำสอนและหลักธรรมจากพระอาจารย์ : หน้า 7/152

ประโยค - คำฉุกพระมังมทัศปฏิภาณ ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้าที่ 7 ใหญ่ โว อันทาน ท. มูหี อาจิญฺชญฺฐาน ฐาวา โอวาทนเถติ ผู้ดำรงอยู่แล้ว ในฐานะเพียงดังว่าอาจารย์และอุปาชมะของกระผม กล่าวสอนอยู่ ดัง กระทำแล้ว Dumem อ. ท่าน ท. โอวาทหยาด พึง กล่าวสอน ม ซึ่งกระผม ปูนปี เมือก อิดิก ดังนี้ เอาเถา ฉันนั้น นั่นเทียว ฯ (อุดโต) อ. อรรถว่า ท ก็ เอกจฺจา อาจิญฺญา อ. อาจารย์ บางคน ทิสฺสา เห็นแล้ว อาสาปุป วา ซึ่งมารยาทอันไม่สมควรหรือ ขลิโว วา หรือว่างความพลังพลาค สหวิธีรากกี่น สถูฐาน ของ ศิษยะ มีสหวิธีริกเป็นต้น อิวสหนโต ไม่อาจอยู่ วัตถุ เพื่ออน กล่าว (จินตน) ด้วยอันคิดว่า อุ สิสโล อ. ศิษย์โน อ. ศิษย์นี้ อุปจฺจฺอคติ ย่อมบำรุง ม ซึ่งเรา มูโจทกนากที จีณฺจฺวา คึญฺจฺ ถ้าว่า อะ อ. วาทีม ปาวามี อุทานว่า" ด คำว่า ศิษย์นันไซร้ (ใส สิสโล) อ. ศิษย์นัน น อุปจฺจฺอคติ ถ้าไม่บำรุง ม ซึ่งเรา เอวํ คึจํเม อุมงฉํ อย่างนี้ (สนตฺ) มืออํ ปิรานี อ. ความ เสมอมร ภวิสฺสติ จิํมิ ม สํเกรํา อ. คึญฺจฺวา นิคุฬยาวาติ นาม ชื่อว่าเป็นผู้ปกติกล่าวมมี โด่ ย่อมเป็น น ามํ ได้ โส อาจารย์ อ. อาจารย์นํ อาณิจฺริ ยอมเรี ยราย กวอว์ ซึ่งหยากเมือ อิ่มสมุ สาถน ในศาสนานี้ นน ส่วนว่า โอ วาอาจิณฺโย อ. อาจารย์ใด ทิสวา เห็นแล้ว วชัช ซึ่งโทษ ตราภูมิ อันมีรูปลักษณ์นั้น ค॥ **Note:** The text appears to be in Thai, and some parts seem to be classical or formal language, possibly from religious or scholarly context. This OCR output captures all readable characters.