พระมหา-กัสสปะ และความสำคัญของมนุษย์ในธรรมะ : หน้า 76/152

ประโยค ๒ - คำฉุฬพระมัญจ์ทุฏฐะลูกา ยกที่พี่แปล ภาค ๔ หน้าที่ 76 กระทำอยู่ ปฏุปจานันติ ชิงถึง พ. มีอรรระบมาตรเป็นต้น อตุตโน ของตน มหาสุโตกปูโร ไม้ อ. พระเถระชื่อว่าพระมหา- กัสสปะ โวิโร จักแส แล้ว จารินี ซึ่งจิราวี ท. ๆ ภิญญ อ.ภิญญ ท. อุจมาลัย ยกโทษแล้วว่า เจริก อ. พระ เถระ โวทิติ ย่อมสบ จิราวี ซึ่งจิราวี ท. กาสมา เพราะเหตุอะไร มนุษโกฎโย อ. โกฎิแห่งมนุษย์ ท. อุจารสน ๑๘ วาสนี ย่อมอยู่ อนุโต ว ใบทนใดด้วย พิฏฐ์ ว ใบทนอกด้วย อิงสุมิ นคร ในพระนครนี้ ตุดุก มนุษสต ในนมนุษย์ ท. เหล่านันนา เขย มนุษสต อ. มนุษย์ ท.เหล่าใด น อนาถกา เป็นผูมิไม่ชาญาติ เถรสส ของพระเถระ (โหนดติ) ย่อมเป็น เต มนุษสา อ. มนุษย์ ท.เหล่านา นา อุปฏจาก เป็นผูมิไม่เจ้าปฏิวา (เถรสส) ของพระเถระ (โหนดติ) ย่อมเป็น เต มนุษสา อ. มนุษย์ ท. เหล่านันา อนาถกา เป็นผูมิเป็นภาติ (เถรสส) ของพระเถระ (โหนดติ) ย่อมเป็น (เต มนุษสา) อ. มนุษย์ ท. เหล่านันา กรณีฎีย่อมกระทำ สมนานี้ ซึ่งสมานะ สุภาริ ซึ่งลักษณะ เถรสส แก่พระเถระ ปัจจัย ด้วยปีปัจจัย ท. ดูทึ่ ๔ เอโล มหาสุโตกปูโล โอ. พระเถระชื่อว่ามหาสะนะ ปาย จักแสแล้ว อนาคี ซึ่งอุปาระ อตุตติ อันมีประมาณเท่านี้ คิมุสสติ จักไป กำ กำ ณ ที่ไหน สองปี แต่กว่า (เอโล มหาสุโตกปูโล) อ. พระเถระชื่อว่ามหาสะนะ นั้น คุุณยูง