ประโยชน์ทางได้ (ปอคุโล) : หน้า 120/152

ประโยชน์ทางได้ (ปอคุโล) อ. บุคล สุตวา ฟังแล้ว ย ธมมปิ whichบแห่งธรรมใด อุปสมมติ ย่อมเข้าไปลง ( ต) ธมมปิ อ. บทแห่งธรรมนัน เอ้า บทเดียว เลยโย เป็นบทประเสริฐว่า (โต ตสุส ปุกคล สตกถากถณโต) กว่าการกล่าว ซึ่งอาณันติ ตกิหนดแล้วร้อย แห่งบุคคล นันนั้น (โหติ) ย่อมนเป็น โย บุคลโล อ. บุคลใด ชิน พึงนะ มานัส ซึ่งประชุมแห่งมนุษย์ ท. สหสุสุ อันนติทำกันดแล้วด้วยกัน สหสุเสน ด้วยกัน สงอาม ในสงคราม (โตติ ปุกคลโล) อ. บุคลนัน (อุตตโม นาม) ข่อยว่าเป็นผู้สูงสุด (สงฤามินต์ ชนาน) แห่งนั้น ท. ผู้ชนอยู่ใน สงคราม (โหติ) ย่อมเป็น (น) หามได้ จ ส่วนว่า (โย ฯ ปุกคลโล) อ. บุคลใด เชย พิษนะ อุตตาน์ ซึ่งตน เอ๋ ผู้เดียว โส เว ปุกคลโล อ. บุคล นันแล สงคามชุดโตเป็นผู้สูงสุดแห่งบุคคล ผู้ชนะในสงคราม (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ จ อุตโต อ. อรรถว่า ง กี โย ปุกคลโล อ. บุคลใด ภาสยู พิงกล่าว คาถา ซึ่งคาถา ท. สตปริเจนา อันกำหนดด้วยร้อย คือว่า พุท มาก อิติ ดังนี้ ปกฏ ปนทุ ใบทน ท. เหล่านั้นหนา (ปทาวุสก) แห่งหมวดสองแห่งบกว่า คาถา สต อิติ ดังนี้ ฯ