ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำจุฬะธรรมมะทิฐิ ยกศพที่แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 5
ทิฐิญาณสุวรรณภาพุรุษ อันเต็มด้วยวัตถุเงินและทองเป็นต้น นำทิฐิวา
ซิปานัน อนบุคคลฝังไว้แล้ว ตกตุ ตกตุ ธน ในทันนั้นนั้น (อภิ)
ดังนี้ ตุตุ ปทวา ในบท ท. เหน่านันหนา (ปกส) แห่งบวกว่า
นิรี อิติ ดังนี้
(อุดโน) อ. อรรถว่าวากิจจชีวิต ทุกขมบุรุษสา อนุกมุ
กตวา เอ็ สุขนัน เต ชีวิตปลาย ทุลเดสสาม อิติ นิทิธา นิววา
หฤดี ปาเรดา อิ่ม ธิน คฑุวา สุขชีวิต อิติ นิธิธาว นุตวา
วิบำให้เป็นผู้เพียงดังว่าสุขระทำแล้ว ซึ่งความอนุเคราะห์ ในมนุษย์ผู้
ถึงแล้วซึ่งทุกข์ ผู้มีความเป็นอยู่โดยอยาก กล่าวแล้วว่าอ. ท่าน งาม
อ. เรา จักแสดง ซึ่งอุบายแห่งชีวิต ตามสบาย เก่าแก่ดังนี้ นำไป
แล้ว สู่ที่แห่งมูปทรัพย์ เหยียดออกซึ่งนี้ แล้วบอกว่า อ. ท่าน ง
ถือเอา ซึ่งทรัพย์นี้ จงเป็นอยู่ เป็นสุขิดังนี้ (อภิ คำ)
(ปกส) แห่งว่า ปวดตรา อิติดังนี้
(วิณฉโย) อ. วิณฉัย (ปก) ในบทว่า วชุสุรุสึ อิติ
ดังนี้ (ปกติเตน) อนันต์ติต (วาทวิภโห) พึงทราบ วชุสุโสโน
ชนา อ. ชน ค. ผู้แสดงซึ่งโทษโดยโทษ เทว ๒ อิินนาน นปุกาล
อาสุปปุน วา ขีสเตน วา สุมมุขา นิคคุณสิสาม อิติ
(จินุตนน) รนุครเวสโก ชิโน คือ อ. ชนอ. ผู้แสดงหาซึ่งโทษ
ด้วยอันคิดว่า อ. เรา จักบ่มิซึ่งบุคคลนั้น ในท่ามกลางแห่งสงฆ์
ด้วยมารยาทอ้นไม่สมควรหรือ หรือว่าว่าด้วยความผิดพลาดนี้ ดังนี้ด้วย
อนุญาตญาณปลดคาย อนัตถิ อัตติ มันติ อนุคุณหนตุถลา สิลาติ้น คุนาน