ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคด - คำฉัตรพระธรรมปฐก อกที่กอภเลอ ภาค 4 - หน้าที่ 116
สา คุณฑลเกส อ. นางสาวเทลเกสนัน จินตลี คิดแล้วว่า โห โอ อิฐ กฤษณะ อ. กรรมนี้ ภารกิจ เป็นกรรมหนัก (โหติ) ย่อมเปี
ปณัญญา นาม ชื่อ อ. ปัญญา (ชมชาติเก) อัญธรรมชาติ ณ กตา
ไม่กระทำแล้ว ปิดวา00 ทานถดถ่าย เพื่อประโยชน์แก่ผู้อมแล้ว
เคี่ยว ดอก อณุ ที่แท้ (สา ปัญญา) อ. ปัญญานั้น (ชมชาติเก)
อัญธรรมชาติ กตา กระทำแล้ว วิจารณฺตาย เพื่อประโยชน์แก่ผู้อม
พิสารา คำ อ. เรา ชานิสาสม จังหวู่ กฤฏพพ กฤฏพพ ซึ่งกรรมอันเรา
ฟังกระทำ อสุส โจรรส แก่โจรนี้ อิด ดั่งนี้ สา
คุณฑลเกส อ. นางกุณฑลเกสนัน อาหารแล้วว่า สมัย ข้านแตนาย
ทยา ในกาลใจ ตู่ อ. ท่าน (ราชปริสาทิ) อรรณรบูรย์ ท.คหฤวา
ขึ้นแล้ว (สวยอาย) ด้วยความหมูรัว โจโร เป็นโจร อิด ดั่งนี้
นิสสิ นำไปยู ตา ในกาลนี้ อัม อ.ดัน อาณาถิ บอกแล้ว
มาตาปินู แก่มารดาและบิดา ท. เต มาตาปิดโร อามาคเดิมินา
เหล่านั้น วิสุสุชเทวา สะวิงเศษแล้ว สุพัส ซึ่งพั่นแห่งทรัพย์
อานาเปตุ วัยบุตคลให้มานแล้ว ดั่งท่าน กรีส สะเทาแล้ว เครเข
ในเรือน อม อ.ดัน อุปภารกิจ เป็นอุปปะกระะ ตู๋ห แก่ท่าน
(อมุ) ย่อมเป็น ปฏุาย จำเดิม โต กาลโต แต่กาลนั้น อูชุ
ในวันนี้ ตู่ อ. ท่าน เททิ จงให้ เม สุทิภู วิชิต วันกิติ
เพื่ออึนกระทำ ให้เป็นผู้อื่นฉันเป็นด้วยดีแล้ว แล้วจึงไหว เม แก่
ดินเกิด อิด ดี คันนี้ นี่ โจร กะโจรนั่น ฯ