คำฉิมพระมาปทุธ ภาค ๔ หน้า ๖๕ : หน้า 65/152

ประโยค๒- คำฉิมพระมาปทุธฺ ยกทัพหาแปล ภาค ๔ หน้า 65 ตั นิพพาน ชึ่งพระนิพพานนั่น (สุกิ ฯมูน) ยั่งธรรมอันขาว ภายย พึงให้เจริญ อิติ ดั่งนี้ (คาถาปาฏสุด) แห่งบานแห่งพระ คาถา ว่า โอกา อโนมามคม อิติ ดังนี้ ๆ (อุดโถ) อ.อรรถว่า อิ่มสิ สุตฺตีย์ ทุรฺมิยา อันสตฺวฺ ท. เหลานี้ ยินดีสิได้โดยญา วิภา ในวิภา อนาลโยขาด อนันต์ทิตนับพร้อมแล้วว่าความไม่อาลัย คือว่า นิพพาน ในพระนิพพาน สุขมิ ได (ปูทิโค) อ.บุณฑิต อภิญญู พิงปราญา อภิรติ ซึ่งความยินดีงาม ตกฺร วิภา ในวิภาอัน (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาฏสุด) แห่งบานแห่งพระคาถาว่า ตกฺรภิรมฺมจเญย อิติ ดังนี้ ๆ อุดโถ อ.อรรถว่า ทิคฺวา ละแล้ว วตฺถุกามกิจกสตาเม ซึ่งวัตฺถ- กามและกิเลสทาง า ท อภิญฺญํ เปนผู้ไม่มีความกลัว หฤทวา เป็น อิณฺาโย พิงปราณา อติฺติ ซึ่งความยินดีงาม วิภา ในวิภา อิติดังนี้ (ปาฏสุด) แห่งมหาวาสองค์แห่งว่า หฤทวา กม อิติ ดังนี้ ๆ อุดโถ อ.อรรถว่า อุตตน ยงฺตน โวททเปย พิงให้ผ่องแผ้ว คือว่า ปริโลเญย พิงให้มรรคองค์ ปัจจุบันวณิ จากนิวรณ์ ๕ ท.อัด ดังนี้ (ปาฏสุด) แห่งว่าจิตฺตุกฺกสฺติ อิติ ดังนี้ ๆ (อุดโถ) อ.อรรถว่า โฬชุมฺเกสฺสุ ในองค์แห่งความรํสู้ ท. อิติดังนี้(ปาฏสุด) แห่งนวว่า สมโภชนเเคส อิติ ดังนี้ ๆ (อุดโถ) อ.อรรถว่า จิตตุ อ.จิต (เห็ป ชนาน) อันตน ท. เหล่าได ภาวติ ให้เป็นแล้ว คือว่า วาทุตติ ให้เจริญแล้ว สุขู