คำอธิบายพระธรรมปิฎก ภาค ๔ : หน้า 1/152

ประโยค ๒ คำอธิบายพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้า ๑ คำอธิบายธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ เรื่องพระราชะ ๑. ๒/๖ ตั้งแต่ เอกวิสส ฯ มุทลสภา ภิกฺขุ ภิญฺญ ถี เป็นต้นไป อธิกิวันนั่น เอกวิส ฯ ในวันหนึ่ง ภิกฺขุ อภิญ ฯ กถี ยังวานเป็นเครื่องกล่าวว่า กิริ ได้ความว่า สาริบุคคลใดโร ฯ พระ เถระชื่อว่าสาริบุรค ตกฺขญ ฯ เป็นผู้ซึ่งอุปการะอันบุคคลอื่นกระทำแล้ว ตกฺวา เป็นผู้ซึ่งอุปการะตอบอันตอบกระทำแล้วโดยปกติ (หตุวา) เป็น สริตา ฯ ระลึกได้แล้ว อุปการ ฯ Whichอุปการ ฯ กุจฉิกามานตุ อันมีกิเลขอุบถวุบุคคลผึงถือเอาด้วยทัพพีเป็นประมาณ ทุกฺผุรวมฺมิ ยังพฤหามณผึงแล้วซึ่งทุกฺข บ พุทธาเถส ให้บวชแล้ว ราตูโธปี แม อ. พระเถระชื่อว่าระยะ โอวาทกุบุโ ม เป็นผู้อดแนตต่อการโอวาท (หตุวา) เป็น ลก ได้แล้ว โอวาทกุมเอต อาจริย ซึ่งอาจารย์ ผู ออกนในการสั่งสอนนั้นเทียว อิติ ดังนี้ สมุจเปฯ ให้ฉิ่งพร้อม แล้ว ฯ มุทลสมาธิ ในธรรมสม ฯ