คณิฐพระธัมม์ท: การวิเคราะห์พระธรรมคำสอน : หน้า 101/152

ประโยค - คณิฐพระธัมม์ท ที่ถูกต้อง ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้า ๑๐๑ เรื่องบุคคลผู้มากโจรชื่อดังพาทาภิกะ ๒๑. ๔๕๘ ตั้งแต่ ตรีมู ขนลสารุปถกเถโร สมาปฏิกโต เป็นต้นไป คณิฐ ขนลสารนั้น สารูปุตตาเถโร อ. พระเดชชื่อว่าสารินุตร วูชาช ออกแล้ว สมาปฏิกโต จากสมาบัติ (จินตฉัตรา) คิดแล้วว่า อาชฌ ในวันนี้ มา อันเรา คุณทูพ พิงไป กกดู นู โจ ฌาน ณ ที่หนนวด อิติ ดังก์ โอโลปณโต แดงอยู่ ภิกขาวาร ซึ่งหนทาง เป็นที่เที่ยวไปเพื่อกิรณา อุตตโน ของตน ที่อุรา เห็นแล้ว จิราภู้ ซึ่งข้าวยากอันอ้อยอิ่งน่าน เคหะ ในเรือน ตรัส คมูทาพาริปัสส ของบูรพผู้มีเคราะห์อันแดงนั้น อุบารณโม โหครารุวา โอศ ปริโฉติ อ. บูรพนัน กริสตติ จักกระทำ สงคราม ซึ่งสงเคราะห์ น น แกเรา นู โโจ หรือหนอแด อิติดังนี้ ดังกา ทราบแล้วว่า (โอ ปริโฉโล) อ. บูรพนัน ทิสุวา เห็นแล้ว ม ซึ่งเรา กริสตติ จักกระทำ สงคราห์ ซึ่งการสงเคราะห์ มม แกเรา ปน ก็แล อยู กุลจุตโต อ. กุล - นตรนี้ กริสตติ ครั้งกระทำแล้ว ลิสารุตติ จำได้ มหาสมุปติ ซึ่งสมบัติ อนใหญ่ อิติดังนี้ ปรูปจวก ผมแล้ว จิรั ซีจิรอา อทาย ถือเอาแล้ว ปดู่ ซึ่งบาตร ทสุเสส แสดงแล้ว อดตาน ซึ่งน ต ต ศุส คมพาทิก- ปุริสุสต เคหาวา จิตเอา ผู้ซ่อนอยู่แล้ว ที่ประตูแห่งเรือน ของบูรพ ผู้มีเคราะห์อันแดงนั้น นั่นเทียว ฯ