คำฉิงพระมังวาทฤกษา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 4 หน้า 92
หน้าที่ 92 / 152

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในข้อความนี้กล่าวถึงการกระทำและธรรมชาติของพระภิกษุที่มีต่อการสักการะ และความเข้าใจในคุณูปการของหลักธรรมในชีวิต โดยสรุปเน้นถึงการทำความเข้าใจต่อสิ่งที่ดีและชั่วในพระพุทธศาสนา ทั้งยังช่วยให้ผู้ศึกษาได้เรียนรู้ถึงการเป็นผู้อยู่ในธรรมชาติอย่างถูกต้อง ยกตัวอย่างเป็นพระภิกษุต่างๆ ที่มีวัตรอันดีและเป็นผู้สื่อถึงความสำคัญของการปฏิบัติในภาคปฏิบัติอย่างเต็มที่

หัวข้อประเด็น

-การตีความธรรม
-ความสำคัญของการสักการะ
-คุณธรรมของพระภิกษุ
-การเข้าใจธรรมชาติในพระพุทธศาสนา
-ปรัชญาของความดีและความชั่ว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - คำฉิงพระมังวาทฤกษา ยกทัพที่แปล ภาค ๔ หน้า 92 ดินหรือ อินทิษสุวา หรือว่าแก่เสาเขื่อน ตตก ฤณ ในเพราะ การกระทำนัน ยา ฉันใด ภิกขุ อ. ภิกขุ จิณาสาโล ผู้มอาสะล้านแล้ว โดย อน นี้ใด ตาติ ชื่อว่าเป็นคู่พี่ (อุตตโน) อุตติ โโลกรมุทิ อมภูปิยาเวน เพราะความที่แห่งคนเป็นอู่อื่นโลกธรรม ท. ส ให้ หวันไหวไม่ได้ สุภุโติ ชื่อว่าเป็นผู้วัตรอันดี วัตรน สุนทรตาย เพราะความที่วัตร ท. เป็นธรรมชาติ งาม (โหติ) ยอมเป็น โส ภิกขุ อ. ภิกขุนัน (ชนะ) กรณีนี้ชม ก. โกรณสู กระทำอยู่ ตุกกรี จ ซึ่งการสักการะวัด ออกกรี จ ซึ่งการไม่สักการะ นอา อนุธญาติ ยอมไมยินดนันเทีย น วิริชุดติ ยอมไมยินร้าย ว่า อิม ชนา อ. ชน ท. เหล่านี้ สกุโณติ ย่อมสักการะ ม ซึ่งเรา ดุจนี้ ปัจจุปัน ด้วย ปัญจ ท. ๔ ปน แต่ว่า อิม ชนา อ. ชน ท. เหล่านี้ น สกุโณติ ย่อมไม่สักการะ (มุ) ซึ่งเรา (อุตติ ปจฉาเทว) ด้วยปัญจ ท. ๔ อิต ดั่งนี้ อนุ ที่แท้ (โส ภิกขุ) อ. ภิกขุนัน ปรัสโสม จ เป็นผู้สมด้วยแผ่นดินด้วย อินทธีปโมเจาะ อ. เป็นผู้เปรียบด้วย เสาเหมือนกันว่า กวโท อ. หงัวง่า อปลคทุกโม อันมีเอื้อมไป ปราศแล้ว ปลดโนโก เป็นห่วงน้ำมีอไหลแล้ว โโย ยอมเป็น ยา ฉันใด (โส ภิกขุ) อ. ภิกขุผู้สาะเสิ้นแล้วนั้น อปลคทุกโม ชื่อว่าเป็นผู้มีกุเลสเพียงดั่งว่าเปือกตมไปปราศแล้ว ราคกฎหมายที ทุกทุกเมฆ ด้วยกุเลสเพียงดั่งว่าเปือกตม ท. มีกุเลสเพียงดังว่าเปือกตมคือประเป็นต้น (อุตตโน) อปลคกุโลตสตาย เพราะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More