ความหมายของพุทธมณฑล : หน้า 124/152

ประกอบ - คณุธีรวีมพบภูมิฤทธิเกิดพัทธ์เปิด ภาค ๔ หน้า ที่ 124 อด ครั้งนั้น สุตา อ. พระศาสดา อาทิ คำ ชึ่งพระ- คา คา อิม นี้ว่า พุทธมณฑล ดู่องพระมาณตี้ ตู อ. ท่าน เสวสสุ จงเสด เอ็ด ณพุทธภูมิ ซึ่งธรรมอันเมือนัง นี้ อุตสุเรเสย คือ ชึ่งกานรนอันมียพระอาทิตย์ขึ้น ไปแล้ว อาสสึ คือ ชึ่งความเป็นแห่งบุคคลผู็ เกีอร่าน ร้าน ฉุกกี คือ ชึ่งความเป็นแห่งบุคคล ผู้ร้าย ทีมโสดุตี้ คือ ชึ่งความเป็นแห่งบุคคล ผู้ลับลื่นกาลนาน อุทธานคมน์ คือ ชึ่งการไปสู่ หนทางไกลยาว เอกสุ ปูคสส ปูคสส แห่งบุคคล คนเดี่ยว ปรากฏเสวน่า คือ ชึ่งการเป้าเสฟ ชึ่งทารของบูรษูน อนุติ อาเภูเข้า เจริญ ภิวุตติ จักม เต แก่นท่าน อิติ ดังนี้ อุตส พุทธมณฑล แก่พระมหามั่นั้นๆ พุทธมณฑล อ. พระมาณตี้ สุตา ฟังแล้ว ตร วนั ชึ่งพระ คำรัชน่ัน อาทิ ไดดูฤอายุแล้ว สาธุอิร ซึ่งอาธสาธุราว่า คณาจริย ข้าแผพระโคดผูเป็นอาจารย์แห่งคณะ คณเชาว์ ผู้ทรงเจริญที่สุด ในคณะ สาต อ. อิสส สาต อ. คีละ คุมห อ. พระองค์ ท. เที่ยว อุตุ ชานาถ จ ยอมทรงทราบชมชงความเจริญด้วย อนุติ (ชานาถ) จ ย่อมทรงทราบซึ่งฤดูมิใช่ความเจริญด้วย อิิติ ดังนี้ ฯ (สุตา)