พระอัศจรรย์และพระปุณฑริกะ : หน้า 10/152

ประโยค๒- คำฉิฏพระมามปทุติยก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้าที่ 10 เรื่องพระอัศจรรย์และพระปุณฑริกะ ๒.๕/๕ ตั้งแต่ ตเถ กิริ กิจฺจาปี อุคคสาวกาน สทุวิหิริกา เป็นดังไป. ก็ ได้ยว่า ต เทว ภิกฺขุ อภิกฺขุ ท.๒ เหล่านั้น สทุวิหิริกา เป็นสทุวิหิริกา อุคคสาวกาน ของพระอัศจรรย์ ท. (โหนดติ) ย่อมเป็น กิริ ยิ มิจริง ปน ถึงอย่างนั้น (ต ภิกฺขุ) อ ภิกฺขุ ท.เหล่านั้น อสชฺชิโต เป้นผืนไม่คาวะกลาย (ต ภิกฺขุ) เป็นภิกุผุลมก อเหสุ ได้เป็นแล้ว ต เทว ภิกฺขุ อภิณะ ท.๒ เหล่านั้น วิหรนตา อยู่ ภิกฺคูรฺสมี ในภิกฺร ชาติ พร้อม ภิกฺษเตต ิ ด้วยร้อยแห่งภิกฺขุ ท. ปจจฺุฉ ๕ ปริอาระห์ ผู้เป็นบริวาร อตตโน ของตน ปาปกิ ผฺูลนกา โภรฺณะกะ อรโนรา ชื่อลนาจ นานุปกริ อนมัปะการัตต๺ ฯ อนมีคำว่า (ต ภิกฺขุ) อ. ภิกฺขุ ท.เหล่านั้น โรเป็นดุปี ย่อมปลูกบ้าง โรปลบเป็นดุปี ย่อม ยังบุคคลให้ปลูกบ้าง มาตาวุจิ ซึ่งกอนแห่งดอกไม้ อิตติอทิกิ ดังนี้ เป็นต้น กดวา กระทำแล้ว กลุกสกมุ่ง ซึ่งกรรมของบุคคลผู้ประทาน ร้ายซึ่งตระกูล กลปเปนตา สำเร็จอยู่ ชีวิต ซึ่งชีวิต ปจุเยทิ ด้วย ปัจจัย ท. อุปปนห นิ อนิงขึ้นแล้ว ตโต กุมฺโม แต่กรรมมัน อําสุ ได้กระทำแล้ว ต อาวาส ซึ่งอาวาสนั้น อนาวาส ให้เป็นที่