อุณภูมิในสมุทรและธรรมชาติของน้ำ : หน้า 151/152

ประโยคโดย: “ขออา. น้ำ อุณภูมิ ในสมุทร ท. ๔ ปริมาณน้ำเป็นน้อย (โขลติ) ย่อมเป็น อุณหภูมิ อ. น้ำคือ น้ำตา นราสี ของนรก ทุขน ผู้อื่นสุด ผู้อื่นทุกข์ต้องแล้ว โสลโต ผีเสร็จ โศกอยู่ อนุปา เป็นน้ำไม่น้อย พูด เป็นน้า มาก ๑๐ โต อุณอุ สุขเทส ชลโต ว่า น้ำ ในสมุทร ท. ๔ นั้น (โขลติ) ย่อมเป็น อมร แน่ะแม่ คู้ อ. เธอ ปมชูลี ประมาณอยู่ กิริยา เพราะเหตุอะไร อิติ ดังนี้ ๆ สตฺถิ ครับเมื่อพระศาสดา กถุนโด ตรัสอยู่ อนุตคุตปริยาย ซึ่งอมตั ตคปริปาย เอวา อย่างนี้ โสโต อ. ความเศร้าโศก สรึ ในสรีระ ตสุฎา ปฏิจาราย ของนางปฏิจารนั้น ออมาส ได้ถึงแล้ว คนูตู ซึ่งความเป็นสภาพบาปบาง ๆ อ คึ ครั้งนั้น สตฺถิ อ. พระ ศาสดา อุทวา ทรงทราบแล้ว น์ ปฏจาริ ซึ่งนางปฏจารานั้น คนูตูโลกิ ผู้มีความเศร้าโศกภิกขอเป็นสภาพบาปบางเป็นแล้ว อมนุ- เตวา ทรงเรียกแล้ว ปูน อีก อวตา ตสุฎา แล้วว่า ปฏจาร แล้วว่า ปฏจาร คู้ก่อนปฏจารา ปฏุกาโย นาม ปิยนทา อ. ปิยน ท. ชื่อวิมิ บุตรเป็นต้น น สโกนติ ย่อมไม่อา กวิติ เพื่ออันเป็น ตน๗ ว เป็นเครื่องต้านานหรือ สรึ วา หรือว่าเป็นที่ระลึก เล่น วา หรือว่าเป็นเครื่องคิดคั้น คคนุตสุ ของบุคคลผู้ป่วย ปโรโลก สู่โลกในเบื้องหน้า สุตม เพราะเหตุนี้ แด ปฏติทิปญฺชา อ.”