เรื่องพระมิมาถถะ : หน้า 53/152

ประโยค - คำฉินพระมิมาปฏิญาณ ยกศพที่แปล ภาค ๔ หน้า ๕๓ เรื่องพระมิมาถถะ ๑๑. ๔๘/๑๑ ตั้งแต่ อเฑกวิส ชมภูภาณ กิโ สมนุฎฐปาลัง เป็นต้นไป. อถ ครั้งนี้ เอกวิตวิส ในวันหนึ่ง (ภิญู) อภิญู ท. ถิ่ยังวาจาเป็นเครื่องกล่าวว่า อาวุโส แน่ท่านผู้มีอายุ ท. มิมาถถลาโก อุษาสาฯผู้ตั้งอยู่ในธรรม นิกมินิว่าออกไปแล้ว ปุพพชิฅวา บวชแล้ว ปฏโต บรรลุแล้ว อรหัตติ ถึงความเป็นแห่งพระอรหันต์ ปฏิญาณ เป็นผู้เป็นที่ตั้งเฉพาะ ปฏิญาณสูงปี แม้แห่งบูรและทารา ชาติ เกิดแล้ว อดทะโน ธมฺเม ปฏิญิตตา เพราะความที่แห่งตน เป็นผู้ตั้งอยู่เฉพาะแล้ว ในธรรม อติ ดังนี้ สุตฐานปลู ให้ตั้งขึ้น พร้อมแล้ว ชมภูภาณ ในธรรมาภา ฯ สุตฺตา อ. พระศาสดา อนุวาควาเสด็จมาแล้ว ปฏิญฺฉาว คริสฺษามแล้วว่า ภกูเวา คู่อภิญฺญ ท. ตุมฺม อ. เธอ ท. สนุจิ- สินนา เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว ถกาย ด้วยอ้างคำ กาย น อะไรหนอ อถู ย่อมมี เอตรํ ในกาลบัณฑิ อิติ ดังนี้ (วณฺณ) ครั้นเมื่อ กล่าว (มีย) อ. ขำพระองค์ ท. (สนุสนุนา) เป็นผู้นั่งประชุมกัน แล้ว อามาย นาม กาย ด้วยถ้อยคำชื่อ ( อมุหา) ย่อมมี (เอตรํ) ในกาลบัณฑิ อิติ ดังนี้ (เทว ภูญฺจ) อนุภาค ฯ เหล่านั้น วุฒฺ