ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉัทพระมัภัทรุภัทรา ยกพลที่แปล ภาค ๔ - หน้า ۳۰
ว่าคุอ. ท่าน เทหา จงถาย ภิกข์ ซึ่งภิกขา เอกสุด ภิกขุสุด
แกภิกขุปหนึ่งเกิด อิติ ดังนี้ (อิส) ย่อมเป็น สวา วันรุ่ง มั้ย
อ. เรา ท. ทัสสถา จักถาวา ภิกข์ จึงภิขา เอกสุด ภิกขุสุดแก่
ภิกขุปหนึ่ง อิติ ดังนี้ ภิย กะจะรญา ๆ
อ คึครั้งนั้น ภิยา อ.ภรยา อสุส มหาทุกคคสุด ของนาย
มหาทุกคคนั้น อุตวา ว ไม่กล่าวแล้วว่ามี อ.เรา ท. กลิฐา
เป็นคนขัดสน (อุบุ) ย่อมเป็น (อูม) อ.คำนัน ตา อัน
ท่าน ปฏิสุทธ์ ฟังตอบแล้ว สุมมา เพราะเหตุอะไร อิติ ดังนี้เทียว
อวตา กล่าวแล้วว่า สามี เข้ามาย ภิกข์ กจม อ.กรมอันเจริญ
เต อนันทน กดิ กระทำแล้ว มัย อ.เราท. อุตวา ไม่ให้แล้ว
กิฎิซี งออะไร ๆ ปุพเพพี แม่นากก่อน ทุดตา เป็นผู้หญิงแล้วซึ่ง
ความลำบาก ตาตา เกิดแล้ว อิติ ในกาลนี้ (อุบุ) ย่อมเป็น
มัย อ. เรา ท. อุโฆษา แม้ทั้งสอง กูฎา จักกระทำแล้ว วิติ ซึ่งการ
รับอ่าง ทุตถา จักถาวา ภิกข์ ซึ่งภิขุ เอกสุด ภิกษุสุด แก่กุฎุ
รูปรหนึ่ง อิติ ดังนี้ อิโกปี ชายปกติ อ.เมียและผัว ท.แม้งสอง
นิคมิจฉา ออกไปแล้ว อนิโก คได้ไปแล้ว คิดสุจา สู่ที่เป็นที่จะทำ
ซึ่งการรับจ้าง มหาเศรษฐี อ.มหาเศรฐี ทิสาวา เห็นแล้ว มหา-
ทุกคัด ซึ่งนายมหาทุกคะ ปฐจิ ถามแล้วว่า มหาทุกคูด แนะนำานาย
มหาทุกคะ สุม ผู้เขา บริสุสี จักกระทำ ภดิ ซึ่ง
การรับจ้างหรือ อิติ ดังนี้ ฯ (มาทุกตโ) อ.นายมหาทุกคะ
(อาห) กล่าวแล้วว่า อยู่ ข้าท่านเจ้าพระคุณ อาม ขอบร อิห