คำจูงพระบรมปิฎก : หน้า 80/152

ประโญค๒- คำจูงพระบรมปิฎก ยกที่พี่แปล ภาค ๔ หน้าที่ 80 ท. สตหาสุสฏฺกปมปุกฺก ในที่สุดแห่งกับอานิมเสสนเป็นประมาณ อิโต กปปิโต แต่ถาบนี้ พุทโธ อ. พระพุทธเจ้า ปฏมฺมโธ นาม ทรงพระ นามว่า ปฑฺฑกตฺตะ อุปปาที ได้รงสุขบัดแล้ว โลกา ในโลก อิติ ดังนี้เป็นต้น เทศํ ภิกฺขุ แก่ภิญฺญ ท. เหล่านั้น เตสมํ ศรส.แล้ว ปฎพุทฺธิ ซึ่งความประพฤติในกลก่อน เฎรสุสํ แห่งพระเทวะ สุพี่ ทั้งปวง กฎวา กระทำ ปฏฺ๖าณ ซึ่งความปรารถนา เตน มหากสุสํปุตฺเณน จฺติ โอพันพระเทวะชื่อว่ามหักษะสัปบนัตั้งไว้แล้ว ปทสมจุตพุทธกาเณ ในกลกแห่งพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าปฏฺฑกตฺตะ อา ที่ ให้เป็นต้น ๆ ดํา ปฏฺพจิตติ อ. ความประพฤติในกลก่อนนั้น (ชมมสุขคาราเยน) อันพระธรรมสังคมหารายย์ เณรปลีก วิตกาธเอว ให้พิสดารแล้ว ในบทอันแสดงซึ่งเรื่องของพระเทวะนั้นเทียว ๆ ปน ที สตข้อมูล อ. พระสตฺสดา อิมิ เณรสุต ปุคฺคจริ ยังความ ประพฤติในกลก่อน แห่งพระเทวะนี้ วิจารณดควา ทรงให้พิสดารแล้ว (ดูกา) ตรีแสแล้ว ภิกฺขอ องฺ กุศล คำว่าแล้ว จนโทมนปฏิปทา ขออา ซึ่งข้อปฏิป const เปรียบด้วยพระจันตรัวนั้นเทียว อริยสฺปฏิปฺโฉ จ ซึ่งข้อปฏิปฺติอันแปลว่าอริยสมคาว ควา า กระทำ กุศล ซึ่งภิญํชื่อว่าสะสะ ปุคฺค ผูเป็นบุร ม ม ของเรา อทํา ให้เป็นนะ เสงโ นาม ชื่อ อ. ความเกี่ยวกะ ปญฺเจส วา ในปัจฉัง ท. หรือ กุศล วา หรือว่าในกระกูล ท. วิสารสา วา วิหารา ท. หรือ ปริเทนสุ วา หรือว่า ในบริเวณ ท. นุตฺติ ย่อมไม่มี ปุคฺคสิส แก่นุตร มม