การวิเคราะห์คำฉันและแนวคิดทางจริยธรรม คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 4 หน้า 52
หน้าที่ 52 / 152

สรุปเนื้อหา

บทประพันธ์นี้กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับคำฉันที่อาจสื่อถึงการทุจริต โดยนำเสนอความหมายและอาการที่เกิดขึ้นในสังคมไทย จากคำอธิบายต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการแสดงอาการและคุณค่าของบุคคล สะท้อนถึงธรรมชาติของมนุษย์และจริยธรรมที่ต้องพิจารณาอย่างลึกซึ้ง สามารถเห็นความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำและคำพูดที่ส่งผลต่อทั้งบุคคลและสังคม รวมถึงการตั้งคำถามเกี่ยวกับการเป็นตัวของตัวเองในสังคมที่ทุจริต

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์คำฉัน
-จริยธรรมในวรรณกรรม
-การทุจริตในสังคมไทย
-อิทธิพลของคำพูด
-สภาพสังคมและมนุษย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำฉันพระมุ่งหมายว่าทุจริต ยกเว้นที่แปล ภาค ๔ หน้า ๕๒ อ. ท่าน ท. วาส ลออยู่ อิเอวา ฯา นในนี้นี้เทียวเดิด อิติ ดังนี้ ลาปาเปนติ นาม ชื่อว่าอ่อนยังบุคคลอื่นให้นับเพื่อ ป น ส่วนว่า สนโท อ. สันตุรง ท. น. กรณี คำว่าอ่อนไม่กระทำ อิก การณึ่ง เหตุนี้ อุอาใจ แม้ทั้งสอง ๆ เอด้ ววน อ. คำฉันว่า สุขนะ ผูเจา อวามา พุทธแท อิติ ดังนี้ เทสนามตุติ เป็นคำลักษณะเทศนา (โหติ) ย่อมเป็น ๆ (อุดโต) อ. อธิบายว่า ปุกิตตา อ. บคุณติ ต. อุอิสิ โลกมุติ ผูเจา ผู้นือโลกธรรม ท. ถูกต้องแล้ว น ทสูขนิติ ย่อมไม่แสดง อาการ ซึ่งอาการ อุอาจิ ถึงอิจิทั้งค่า ตุฏิวิภาวะ- มุขภาวเสนา ว่า ด้วยอาณาแห่งความเป็นแห่งบุคคลผู้อื่นและความ เป็นแห่งบุคคลผู้อื่นบังเกิดขึ้น หรือว่า ด้วยอำนาจแห่งการกล่าวซึ่งคุณอันบุคคลพิพรรณนาและการกล่าวสัง โทษอันบุคคลไม่พึงพรรณา อติ ดังนี้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More