อภิญญาและการรู้แจ้งในพระพุทธศาสนา : หน้า 2/152

ประโยค อ. พระศาสดา สุวาว ทรงสับลแล้ว ก็บ ซึ่งว่าเป็นเครื่องกล่าว เตช ธิํญู ของภิญญ ท.เหล่านั้น วุตา ครัสแล้วว่า ภิญญา คู่เป็นภิญญา ท. (สารีปุตโต) อภิญญชื่อสาริญตร (กตฺยุปฺโป) เป็นผู้รู้อฺปกระะอนบุคคลอธิฌตะทำแล้ว (กตฺวา) เป็นผู้รู้ชื่ออุปการะตอบอธิฌตะทำแล้วโดยปกติ (โหติ) ยอมเป็น อนิทนเอา ในกลานนี้นี้เทียว น หมาได้ สาริปุโต อภิญญชื่อสาริญตร กตฺยุปฺโป เป็นผู้ซึ่งอุปการะอบุรณบุคคลอธิฌตะทำแล้ว กตฺวา เป็นผู้รู้อุปการะตอบอธิฌตะทำแล้วโดยปกติ (อโลว่า) ได้เป็นแล้ว ปุทผพี แม ในกลก่อน อติ ดั่งนี้ วิตฎาเรทฺวา เผสึ ครัส ไว้จากร ตรา แล้ว อธิฌจิตตชาติก ชิชฌาคอันธิทิตกำนคลแล้วด้วยพระญามพระนามว่า คลินิจิต ทุกนิปา ในทุกนิบาต อมิ นิว่า. ขุม อ.เสนา มติฺ หมู่ใหญ นิจสุลา อาศัยแล้ว อธิฌจิตติ ซึ่งพระญามพระนามว่าอธิจิต ปกฺรฺวา รำรงทั่วแล้ว ออกาย ได้ยังช่างให้จับเอาแล้ว โกลด ซึ่งพระราชพระนามว่าโกศล อนุภฏูมั ผู้ไม่ทรงยินดีด้วยแล้ว เสนา รุษเรน ด้วยความเป็นแห่งพระราช อันเป็นของพระองค์ ชีวคาม้ จับเอาด้วยความเป็นอยู่ วิญ ญู อภิญญ นิสสยะสมปุนโน ผู้ดำรงพร้อมแล้วด้วยนิสัย เอว อย่างนี้ อารธวีรโย ผู้มีความเพียรอันปรารถนาแล้ว ธมฺมิ