พระมหากัสสปเถรและการปฏิญญา : หน้า 75/152

ประโยค ๒ – คำฉิมพระบรมปฏิญญา ยกศัพท์แปล ภาค ๕ หน้า 75 เรื่องพระมหากัสสปเถร 15.55/15 ตั้งแต่ เอกสมีย์ ท สมย สตฺถา ราชคฺเถ เป็นต้นไป ให้ ความผิดว่าว่า เอกสมีย์ สมนีย์ ในสมัยหนึ่ง สตฺถา อ. พระศาสดา วุฑฺฒูสโล ผู้มีพระพรหมอันทรงอยู่แล้ว ราชคฺเถ ในเมืองราชคุ์ อาราธนาแสน ทรงบุญบุคคลให้บอกแล้ว ภิกฺขู แก้ ภิณ ฑ ท. ว่า อะ อ.เรา ปกมิสาสาม จักหลักไป จาริฏ สู่ที่จาริก อุตมามาฎูน โดยกาลเป็นที่เป็นไปในแวดแห่งเดือนทั้งสิ้น อิติ ดังนี้ ๆ กิริยา ได้ยินว่า อาราธนป่น อ. อันยังบุคคลให้บอก ภิกฺขู แก่ภิณ ฑ ท. ว่า อา อ.เรา ปกมิสาสาม จักหลักไป จาริฏ สู่ที่จาริก อุตฺมามาฎูน โดยกาลเป็นที่เป็นไปในแวดแห่งเดือนทั้งสิ้น อิตา ณา ในกาลนี้ อิติ ดังนี้ (อธิปาเมน) ด้วยทรงพระประสงค์ว่า ภิกฺขู อภิญฺ ท. กูวา จักรํ ทำแลว ปฏฺตุปฺปน จิรารชฑ์นทีน กิจจาน ชิงกํ ท. มีการ ระบบซึ่งมาตรและการย้อมซึ่งจีรเป็นต้น อุตตโน ของตน คมิสสนุต จักไป สงฺคาเย เอ ว่า ประการอย่างนี้ อิดิ ดังนี เอโด นั้น อวดิ เป็นวัตร พุทธา ของพระพุทธเจ้า ก. จริฏามาน ผู้ใคร่เพื่ออัน เสด็จเที่ยวไป จาริฏ สู่ที่จาริก สุทธิ พร้อม ภิกฺขู ด้วยภิกฺขู ท. (โหติ) ย่อมเป็น ๆ ปน ก็ ภิกฺขู ครั้นเมื่อภิกฺขู ท. กโรนฺดสุข