คำจารึกพระมามะทุฒธเทวก : หน้า 29/152

ประโยค๒ - คำจารึกพระมามะทุฒธเทวก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้าที่ ๒๙ อย่างนั้น (สนตฺ) มีอุตฺต วุ๗ อ. ท่าน น ก โครสีย่อมไม่กระทำ ปญฺญํ ซึ่งบุญ อิเหนา ในกาลนี้ ฯลฯ เพราะเหตุอะไร วุ๗ อ. ท่าน ยาว เป็นคนหนุ่ม พละสมบูรณ์ เป็นผู้หญิงพร้อมแล้วด้ายกำลัง (อ ส) ย่อมเป็น ตยา ภิ ควร ยกวับ ยสัตพล ท่าน อ. อันท่าน แม่ก็ทำแล้ว ซึ่งการรับข้าง ถวายซึ่งทาน ตามกำลัง น วุฒติ ย่อมไม่ควร ก็ อติฺติ คังนี้ฯ โอเฝ มหาทุกฺโค จอ อ. นายมหาทุกฺคะนั่น ฯสมี ปญฺญตปุรโสต ครั้นเมื่อบรรลุผู้เป็นบาลิตตนั่น กฬนฺตฺ ถกลฺอยู่ สาวคนปูรํโต้ เป็นผู้ ถึงแล้วซึ่งความสังเวช หฤทฺา เป็น อาหาร กล่าวแล้วว่า วุ๗ อ. ท่าน อาโรปิ จงกขึ้น เอก ภิกุษ ซึ่งภิกษุปหนึง ปญฺญา ในหนังสือ มุหนิป แม่ก็เข้าพบว่า อ. ข้างเจ้า กฤตวา จักกระทำแล้ว ภติ ซึ่งการรับข้าง กถินออ จะอะไร ๆ นั่นเทียว ทูลาสาม จักถวา ภิกฺขุ ซึ่งภิกษุ เอกสูตร ภิกฺษุใน แก่ภิกษุรูปหนึ่ง ปญฺญาในหนังสือ มุหนิป แม่ก็เข้าพบว่า อ. ข้างเจ้า กฤตวา จักกระทำแล้ว ภติ ซึ่งการรับข้าง กถินออ จะอะไร ๆ นั่นเทียว ทูลาสาม จักถวา ภิกฺขุ ซึ่งภิกษุ เอกสูตร ภิกฺษุใน แก่ภิกษุรูปหนึ่ง อติ ฑิต ฯ ดั่งนี้ ๆ อติรฺโต ปนฤติฺ- ปุริโส อุปฺภูมิเป็นบัณฑิตนัตถิติออกนนี้ (จินุตฺตวา) คิดแล้วว่ากิ ปโยชน์ อ. ประโยชน์อะไร เอกนฺ ภิกฺษุ ต้วยภิกษุปุรํหนึ่ง อาโรปนฺ ผู้นั้น เรายังขึ้นแล้ว ปญฺญาในหนังสือ อติ ฑี้น ฯ ดั่งนี้ ๆ อาโรปา ไม่ยกขึ้น แล้ว ฯ มหาทุกฺโค ไปดูแม่ อ. นายมหาทุกคะ คณฺฑวา ไปแล้ว เค๎ สู่เรือน อาา กล่าวแล้วว่า ภกฺท แนะนำพังผู้เร็น นครวาสิไถน นชา อ. ขน ท. ผู้มีปกติถ่อมในเมือง กโรนึติ จะกระทำ ภาคติ ซึ่งตั้ง สุมตสฺสุเพื่อสงเคราะห์ แม้ อ. ฉัน สวมปกนาน ป্ุคูล- เลน ดูๆ เป็นผู้ซึ่งบุคคล ผู้งบุคคลอื่นให้อา้วดดีอ้าดี กล่าวแล้ว