อาณันตุภิกษุ: คำฉิมพระธัมมปฏูทิฐ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 4 หน้า 62
หน้าที่ 62 / 152

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงอาณันตุภิกษุในบริบทของพระธรรมอันเกี่ยวข้องกับพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความสำคัญของภิกษุและวัตถุประสงค์ในการเผยแผ่ธรรมะ พระศาสดาทรงพิจารณาธรรมปฏิปัติต่างๆ และการนำเสนอสอนในรูปแบบของคาถา มุ่งเน้นให้ทุกคนเข้าใจหลักธรรมอยู่เสมอ ซึ่งสามารถนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน สัตว์อันถูกอาราธนาจากพระศาสดายังคงเป็นเนื้อหาที่สำคัญในบทนี้เพื่อกระตุ้นสติปัญญาและการประพฤติปฏิบัติ.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของอาณันตุภิกษุ
-พระธรรมที่ทรงสอน
-การเผยแผ่ธรรมะ
-ความหมายของคาถาและการปฏิบัติ
-บทบาทของภิกษุในพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค_ คำฉิมพระธัมมปฏูทิฐ ยกศพแปล ภาค ๔ หน้าที่ 62 เรื่องอาณันตุภิกษุ ๑๓. ๕๔/๕ ตั้งแต่ โกสลุปุติ กิริ ปญฺญาสตา ภิกษุ วัสส เป็นต้นไป กิริ ได้ยินว่า ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. ปญฺญาสตา ผู้มีอรหันทเป็น ประมาณ วัสสวา อยู่แล้ว วัสส ตลอดพรรษา โกสลุปุติ ในแวดนแคว้น ชื่อว่าโกส ลุปุติ ผู้มีพระอัยอรัญในแล้ว (มนตุตวา) ปริยา กัมแล้วว่า มย. อรา ท. ปญฺญาสาม จักฟ้า สัตว์อร ซึ่งพระศาสดา อิต ดั่งนี้ คุณวา ไปแล้ว เชดวณี สู่พระเถรดาวน์ วนฤทวา ควาย บังคมแล้ว สัตวา ซึ่งพระศาสดา นิสสทิว นั่งแล้ว เอกมนต์ ณ ส่วนสุดข้างหนึ่ง ๆ สัตว อ. พระศาสดา นิสมตุวา ทรงพิจารณาแล้ว เวรีย- ปฏิปทุ ซึ่งธรรมอันเป็นปฏิปิบัตต่อความประพฤติ เตส ภิกษุน์ แห่งภิกษุ ท. เหล่านั้น เทเสนโต เมื่อจะทรงแสดง มนม ซึ่งธรรม อภิส ได้ทรงภาณีแล้ว คาถา ซึ่งพระศาสดา ท. อิมา เหล่านิวา ปณฺฑิโต อนุปติท วิปปายะ ลาภาแล้ว ธมม์ ซึ่งธรรม กณุุ อันดา (นุกมิตฺวา) ออกไปแล้ว โอภา จากอาลัย อาคุณ อาเนัยแล้ว อโลโก ซึ่งธรรมอันหาอาลัยมิได้ สุกัง ธมม์ พิยังธรรมอันขาว ภาวดา พิงไฉธริญ ทุติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More