ข้อความต้นฉบับในหน้า
เป็ นสัตว์วัฏของเลี้ยง สญญาตาจโรนี ผู้มีความประพฤติ
อั้นสารวมแล้ว นิจจิ เป็ นนิิจ ตราตูปลส ผู้มีรูป
อย่างนั้น อปิฏ ให้เป็นความแพ้ อิต ดังนี้ ๆ
(สฤโท) อ. ศุภว่า หวอ อิต ดั่งนี้ ตฤด คาถา ในพระคาถา
นัน นิบาโต เป็นนิบาต (โหติ) ย่อมเป็น ๆ
(ปติ) อ. บางว่า ชิต อิต ดั่งนี้ ลิงควิปลาสโล เป็นลิง-
วิปลาส (โหติ) ย่อมเป็น ๆ
องค์โฐ อ.เนื้อความว่า อุตตา อ. ตน ชิต อนันบุคคลนะแล้ว
กิเลสเสมย ด้วยการชนะซึ่งกิเลส อุตตโน ของตน เสวยโย เป็นสิภาพ
ประเสริฐกวา (โหติ) ย่อมเป็น อิิต ดั่งนี้ ๆ
อุตโต อ. อรรถว่า ปณ ส่วนว่า ปณ อ. หมู่สัตว์ อาสสา
อันเหลือง ยา อ etc ชิตา พิงเป็นผู้บูดบุคคลนะแล้ว ชุตน
ว่า ด้วยสะกาหรือ ธนรณ เง หรือว่า ด้วยการนำไปซึ่งทรัพย์
สูงาม พลาภิวนา ว เงว่า ด้วยการครอบงำด้วยกำลัง ใน
สงคราม ภญู พิงเป็น ดี ปัง ชินนุตน ปกิณณ ย ชิต อ. อัน
อนุบุคคล ผู้นอยู่ ซึ่งหมู่สัตว์นั้น ชนะแล้วได้ ดี ชิต อ. ความชนะ
นัน เสยโย เป็นความชนะประเสริฐกว่า (โหติ) ย่อมเป็น น
หมายได้ อิติ ดั่งนี้ (คาถาปาทสู) แห่งงานแห่งพระคาถาว่า ยา ข่าย
อิตรา ปชา อิติ ดั่งนี้
(ปุณฺณ) อ. อนันวามว่า ปน ก็ คือ อิว ชิต อ. ความชนะนัน