พระมงกุฎพระกษัตริยะและคำสอนทางพระศาสนา : หน้า 11/152

ประโยค๒ - คำฉิมพระมงกุฎพระกษัตริยะ ยกสิทธิ์แปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๑๑ ไม่เป็นที่อยู่ ภูกูชู แห่งภิษุ แท.ปลาสาน ผู้มีสิทธิ์เป็นที่รัก สตุก อ. พระศาสดา สุตวา ทรงสับแล้ว ดำ ปวดดี ซึ่งความ เป็นไปนั่น อามนุตตวา ทรงเรียก่มาแล้ว อุกษาสก ซึ่งพระอังคฆา สาวา ท.เทวา ๒ สปลีกวา ผู้เป็นไปด้วยบารมี ริปาพรนีย- กมุกรณฤตย เพื่อประโยชน์แก่อนุสรณ์ซึ่งธรรมอันสงข์มิ้งบไว้ เตส ภิกขู แก่ภิกขุ ท.เหล่านั้น (ววตา) ตรัสแล้วว่า สารีบุตตา คุคู่สารีบุตรและโมคคัลลานะ ท. ตนเอง อ.เธอ ท.คุณอจ จงไป เตส ภิกขู ในภิกขุ ท.เหล่านั้นนานา เธ ภิกขุ อ.ภิกษุ ท.เหล่าได้ น กรณุติ ยอมไม่กระทำ วงนี้ ซึ่งคำ คุมหาก ของเธอ ท.ตูมห อ.เธอ ท. กิโร จงกระทำา ปฏพาชยนิยม ซึ่งธรรมอันสงข์มิ้งบัง ใส่ เตส ภิกขู แก่ภิกขุ ท.เหล่านั้น นน ปน ส่วนว่า ยน ภิกษุ อ.ภิกษุ ท.เหลได นา กรณุติ ยอมกระทำ (วณง) ซึ่งคำ (คุมนกา) ของเธอ ท. ตุมเหอ อ.เธอ ท. โอวาท จงกล่าวสอน อนุสาสน จง พรีสอน เต ภิกขุ ซึ่งภิกขุ ท.เหล่านั้น ทิ ก็ (ปุกโอ) อบุกคล โอวนาโท ผากล่าวสอนอยู่ อนุสาสนโอ ผูร่ำสอนอยู่ อปิโย เป็น ผู้ไม่เป็นที่รัก อนุภูติเอง ชนานิ ของชน ท.ผู้ใช้งันติ้น เทียว โหติ ยอมเป็น ปน แต่ว่า ใส ปุกโอโล อบ.บุคคลน (โอวาทนูโต) ผกกล่าวสอนอยู่ (อนุสาสนโอ) ผูร่ำสอนอยู่ ปิโย เป็นผู้เป็นที่รัก มานาโป เป็นผู้เป็นที่ยิ่งให้เบื่ออาบ ปนิดาคำ ชนานิ ของชน ท.ผู้เป็นนิติ ติโต ยอมเป็น อิติ คังนี้ อนุสนธิ์ มูดูดาว ชมิ เทเสนโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ์ แสดงซึ่งธรรม อานาท