ความหมายของนิพพานและวิโมกฺขในพระพุทธศาสนา : หน้า 88/152

Here is the extracted text from the image: ประโยค๒ - คำฐีพระมงคลทบรฺทิมา ยกอัลฟ่าแปล ภาค ๔ - หน้า 88 นั่น (ภควา) อันพระผู้พระภาคเจ้า (จูฏจิต) ย่อมตรัสเรียกว่า วิโมกฺข อ. วิโมกฺข สุขาโณ ชื่อว่าสุขะเกษะ (อดิ) ดังนี้ นิพพาน อติภูมิ พระนิพพานนั้น ราคานิยมิตตาน อถวาย อนิมิตตุ จือว่าเป็น ธรรมชาติมิไม่มีเครื่องหมาย เพราะความไม่มี แห่งเครื่องหมายมีลักษณะเป็นต้น ท. ด้วย เดทิ ราคานิยมิตตะ วิโมกฺข จ เป็นธรรมชาติง พินิวาสนีแล้ว จากที่เป็นต้นคือเสสมีความเป็นต้น ท.เหล่านั้นด้วย (โหติ) ย่อมเป็น อติ เพราะเหตุนั้น ตัณ นิพพานา อ. พระนิพพานนนั้น นภายืน อภินันทิฏิ ชื่อว่าเป็นธรรมชาติโไม่มีที่ตั้ง เพราะความไม่มี แห่งที่ตั้งคือเสสมีลักษณะเป็นต้น ท.ด้วย เดทิ ราคานิยมิตตะ วิโมกฺข จ เป็นธรรมชาติต้น พันธุ์แล้ว จากที่เป็นต้นคือเสสมีความเป็นต้น ท.เหล่านั้นด้วย (โหติ) ย่อมเป็น อติ เพราะเหตุนั้น (ตัณ นิพพานา) องพระผู้พระภาคเจ้า จูฏจิต ย่อมตรัสเรียกว่า วิโมกฺข อ. วิโมกฺข อุปนิกขิต ชื่อว่า อุปนิกขะ อิติดังนี้ วิโมกฺข อ. วิโมกฺข ตัิวิโร อันมือล่างสาม อยู นี้ โคโร เป็นอารมณ์ เฉพาะ ชานน ของชน ท.เหล่าใด ผลสัมปุติวิตตา ตั นิพพานอาารมณ์ กถา วิรณาตานุ ผู้กระทำ ซึ่งพระนิพพานนั้นให้เป็น อารมณ์ ด้วยอำนาจแห่งผลสัมบัติ แล้วออยู่ (โหติ) ย่อมเป็น ๆ อตกํ อ. อรรถว่า คติ อ. กรังไป สกุณานํ แหงนทา ท. (ข้อความนี้เปิดเผยในฐานะเป็นข้อความสระในภาพ)