ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำจูงพระมามาทำธุสม ยกที่พาแปล ภาค ๔ หน้า 72
อุทก นาม ชื่อ อ. ทางไกลย์ยาว ท. เทว ๒ อิต คือ
คณุตรทุฒ อ. ทางไกลย์ยาวคือคันธาร วิภัชรา อ. ทางไกลย์ยาว
คืออสุโม (ปลุกโล) อ.บุคล ปฏิญาโน คำนึงไปแล้ว เตส ทวีสุข
อุทธานสุข ในทางไกลย์ยาว ท. ๒ เหล่านั่นนา คณุตร สู่ทางกันดาร
(อุตตา) อ. ตน น ปาปุณฏิ ย่อมไม่ถึง อภิณฺฑฐฐาน ซึ่งที่อันตน
ปรารถนแล้ว ยาวเพียงใด อุทิ โอเวอ เป็นผู้เดินทางไกลยืดยาวนั้นเทียว
(โหติ) ย่อมเป็น ตา ว เพี้ยงนั่น น ปน แต่ว่า สุภี อุทธาน ครับเมื่อ
ทางไกลยืดยาวนั้นเทียว (ใหนดี้) ย่อมเป็น ตา เพียงนั่น ฯ
(ปุณฺฑิ) อ. อันตามว่า (สตฺตา) อ. สตฺตา ท. วิญญสนุสิตสตฺติ
ผู้แม้อาศัยด้วยแล้วชั่งมอง (อุตตา) อ. ตน (อุตตา) อ. ตน
วสนุติ อยู่ รูปุ ในวุฏมะ ยาว เพียงใด อุทธิกาอ เป็นผู้เดิน
ทางไกลยืดยาวนั้นเทียว (ใหนดี้) ย่อมเป็น ตา เพียงนั่น ฯา ฯ
(ปุณฺฑิ) อ. อันตามว่า (สตฺตา) อ. สตฺตา ท. (วุฒสนุสิตสตฺตา)
ผัวสัขช่วยดีแล้วชั่งมอง (อุตตา) อ. ตน (อุตตา) อ. ตน (วสนติ)
อยู่ (วุฒู) ในวุฏมะ (ยาว) เพียงใด (อุทธิกา) เป็นผู้เดินไปสู่
ทางไกลยืดยาว (ใหนดี้) ย่อมเป็น ตา เพียงนั่น ฯมา เพราะเหตุ
อะไร (อิติ) ดังนี้ ฯ
(วิสสุชาน) อ. อันฉลว่า (สตฺตา) อ. สตฺตา ท. (วุฒสนุสิตสตฺตา)
ผัวสัขด้วยแลชั่งมอง (อุตตา) อ. ตน (อุตตา) อ. ตน
(วสนติ) อยู่ (วุฒู) ในวุฏมะ (ยาว) เพียงใด (อุทธิกา) เป็นผู้เดินไปสู่
ทางไกลยืดยาว (ใหนดี้) ย่อมเป็น ตา เพียงนั่น ฯา