พระมัญญามนุธจริยา: ชีวกุมพร : หน้า 69/152

ประโยค ๒ - คำฉิญพระมัญญามนุธจริยา ยกพี่นพแปล ภาค ๔ - หน้า 69 เนื้อ ความว่า มิ่งเร ตุก ชีวกุมพวน ในชีวกุมพรนั้นเกิด อดิ ดังนี้ อภิภู อภิญญา ท. ถายา พาเอาแล้ว ภาวนี ซึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า อนุสุ ได้ไปแล้ว ชีวกุมพา สู่ชีวกุมพร ชีวิโก อ. หมอชีวก ณดา ทราบแล้ว ดัง ปวดตึ ซึ่งความ เป็นไปนั้น คุณดา ไปแล้ว สนคิ สุกิต ของพระ ศาสดา ทุขา ถวยาแล้ว ติติเนกษุช ซึ่งมิอ้บอันคล้า วนปฏิกมุมตฤกษา เพื่อประโยชน์แก่สำนัก ซึ่งแปลง พนธิวา พลันแล้ว อัน ซึ่งแผล อริว ได้ทราบทุกแล้ว เอดา วงi ซึ่งคำว่า วงี ขาแด่พระองค์ ก็ได้ ผู้เจริญ เกษุช อ. เกษ ยา อับข้าพระองค์ กัด กระทำแล้ว เอกสุข มนุษยสุด แก่มนุษย์คนหนึ่ง อนุโทน ในภายในแห่ง พระนคร อะ อ. น้ำพระองค์ คำตา ไปแล้ว สนคิ สุกิต สำนัก ศุล มุงสุขสุด ของมนุษย์นั้น อาคีมสาส จำมา อิทิน เกษุช อ. เกษช ติฤูป จงตั้งอยู่ (มยา) พุทธะเนมเอว ไทยท่านอง แห่งแผลอันข้าพระองค์ พันแล้ว นั้นเทียว ยาว เพียงใด อาคมา แต่ตำรา มุม แห่งข้าพระองค์ อิด ดังนี้ สุตาตร กระอพระศาสดาๆ โล่ ชีวก อ. หมอชีวกนั่น เนคุณ ไปแล้ว คุกา กระทำแล้ว กุกดูพิกิจ ซึ่งก็อันดนถึงกระทำ สสูส ปริสุทสู แก่นุษย์นั่น อาคุณณโท มาอยู่ ปีหนเวลาน ในเวลานั้นเป็นที่ปิด ทวาร ซึ่ง ประกฏ น สมปาปณี ไม่ถึงพร้อมแล้ว ทวาร ซึ่งประกฏ ๆ อที ครั้งนั้น เอต จินต์น อ. ความคิดนีวา โอ โอ โย อุ้ อเรใด ทุตวา ถวายแล้ว ติตินเกษุช ซึ่งมิอ้บอันคล้า