ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำผู้พระปิ่นปฐมพระเกียรติ ทรงธรรม ยกที่พัคแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 78
เพื่อANIะทำ วิหาร ซึ่งวิหาร จุจิ ให้ปลา อา อ.เรา กนู
โโ ยังใครหนอแฉ นิฎฐาตาปุฌาม จัดให้กลับ อติ ดังนี้
อาต ครั้งนั้น เอ๊ะ จินดาม อ. อันตรพระคำริ้นัว จ ก็
มานุสลา อ. มนูมัย ท. เอต เหล่านัน อาดาา จ เป็นผู้เป็นญาติด้วย
อุปฌากา จ เป็นผู้ญูฌากด้วย กสุกุปฌาส ของกิญฌูว่ากัลละ
(ใหญนติ) ย่อมเป็น (มายา) กสุกู นิฎฐตู อ. อันเรายังภุญ
ชื่อว่ากัลละให้กลับ วุฌฺ; ย่อมคร อิสัง ได้แล้ว
อสุสน ภาวโด แก่พระผู้พระภาคเจ้ามน , โล ภาวา อ. พระผู้มี
พระภาคเจ้ามัน อาท ตรัสแล้วว่า กสุกู ดูก่อนกัลละสละ(มายา)
อันเราน สกฺถูกา กำูอา เพื่ออันตรทำ วิหาร ซึ่งวิหาร
ตุลูวพร้อมแล้วว่า กนุต ฯ บัณฑะอรแล้วซา ตอา อ. คีละ
อิต ใดนี้ อาทาย พาเอาแล้ว ปริสึ ซึ่งบริษัท นิฎฐู กลับแล้ว ๆ
กิญู อ. ภิญ ท. อุฌามัยสู ยกโทษแล้วว่า อาวุโส แน่ะ
ผู้อายุ ท. (เอ็ต วดฺ) อ. เรื่องนี้ โว อันท่าน ท. ทิกิ
เห็นแล้วก็อร (เอ็ต วดฺ) อ.คำนับ อนุเหท อันเร ฯ ฯ