ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโดย: คำฉิขัมพมที่ถูกต้อง ยกพักเทอภ ค ๔ - หน้าที่ 133
มนตรี กวาว ตสุ มณฑปสุ มณฑป ปีติ กา ตรวา ดี ปีติ ปริติบัปโต อญฺ ญ วา โสภ สว อาสนานิ ปญฺ ญา ปวา เดสิ
อาศเนสู มม สาวก นิสิฏาปุตาว สตูตา นิรณุรุ โปริตฺ (มม สาวกา) การเวน เพื่ออภา กระทำแล้ว ชึงมนตรี ใกล้ประตูแข็งเรือน ของตน ยังบุคคลให้กระทำแล้ว ชิงตังน้อย ในท่ามกลาง แห่งมนตรี นั้น ปลูกแล้ว ชึ่งที่เป็นที่นั่ง ท. แปดหรือ หรือว่าสิมาก แวดล้อม อยู่ ซึ่งตั้งน้อยนั่น ยังสาวก ท. ของเรา ให้จับทำ ซึ่งพระเปริตต ตลอด วัน ๓ มีระหว่างออกแล้วไซร้ อนุญาโย อ. อินทารย อสูส ปุตคสูส ของบุตรนั้น วิสเตยว ผิงนาฎ เอวา ปฏิพาหุญาณ คัวยุบาย คันเป็นเครื่องป้องกัน อย่างนี้ ดีด ดั้งนี้ ๆ
(พรมาหโม) อ.พราหมณ์ (อา) กราบพลูลแล้ว โดม ข้าแต่พระโดม โก ผู้เจริญ มาสุ อา กาดี เพื่ออัคระทำ ปน แต่ว่า อุ อ. ข้าพระองค์ ลาภามิ จักได้ สาวก ซึ่งสาวก ท. คุมาห ก็ ของพระองค์ ท. กั องค์ อิต ดั่งนี้ ๆ (สุตกา) อ. พระศตกา (อา) ตรัสแล้วว่า เอกซุตต กิจฺ ฉันเมื่อตถิ อนันฺ ประมาณเท่านี้ ตยา อันทาน กตฺ กระทำแล้ว อุ อ. เรา ปกิณิสุดามิ ถักส่งไป สาวก ซึ่งสาวก ท. มม ของเรา อติ ดังนี้ ๆ (พุทธามโณ) อ.พราหม์โร โอ นั้น (สมปฏิจฉวา) ทูลรับพร้อม แล้วว่า โภคม ข้าแต่พระโดม โก ผู้เจริญ สาธุ อ. คีละ อิติ ดังนี้ ๆ