ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโอ คำนี้พระธรรมบทที่ถูกต้อง ยกอันทิเปล เช่น 4 หน้า 111
อรหันต์ สมา สมุทโพธิ์ ผู้ตรัสรู้เองแล้วโดยชอบ วิราเดี เสด็จประทับ
อยู่ ตกุก นคร ในพระนครนั้น เอกอัษ์ ในกาลบัดนี้ พายัพ คู่ก่อน
พายัพ ที่ ก็ โส ภา อ. พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น อรห (โสด)
ออวา ทรงเป็นพระอรหันต์ ย่อมเป็นด้วยนั่นเทียว อรหตุตาย มมัจ
เทสดี จ ย่อมทรงแสดง ซึ่งธรรม เพื่อความเป็นแห่งพระอหันต์ด้วย
อิติ ดังนี้
พายัพ อ. นายพาทียะ สุวา ฟังแล้ว ก็บ สิ่งวางเป็นเครื่อง
กล่าว เทวตาย ของเทวา รัตติภาค ในนส่วนแห่งรติ สัตวคุณามโล
ผู้ฉันทะอันมินในอัณฑสงเวชแล้ว นึกมิร์วา ออกไปแล้ว สุปารกา
จากทะเรือชื่อสุปารค ต้นฉนออก ในขณะนั้นนั้นเทียว อมาสิ ได้
ไปแล้ว สาวตรี สู่เมืองสาวดี เอกอุตตวาสน ด้วยการพักร้อนสันตร์
หนิง ๆ (โส พาหิโย) อ. นายพาทียะนั้น อมาสิ ไปแล้ว มคู
สิ้นหนทาง วิสโยชนสกี อันประกอบด้วยร้อยแห่งโฆษณ ๒๐ สพุ
ทั้งปวง เอกอุตติวาเสนอ ด้วยการอยู่พักระสันตร์หนี่งนั้นเทียว ๆ ปน
ก็(โส พาหิโย) อ. นายพาทียะนันต์ คงฉนโต้ เมื่อไป โคตร ไปแล้ว
เทวดานุภาพ ด้วยอาณุภาพของเทวา ๆ ( เกีอ อาริย) อ. อาจารย์ ท.
บางวพ วนุตตอ่ อ่อนกล่าวว่า (โส พาหิโย) อ. นายพาทีนะนัน
(คโต้) ไปแล้ว พุทธานุากวน ด้วยอานุภาพของพระพุทธเจ้า อิติปี
ดังนี้บ้างนั้นเทียว ๆ
ปน ก็ สตม์ ขณะ ในขณะนั้น สุตกา อ.พระศาสดา ปวิฎิโข
เป็นผู้เสดีเข้าไปแล้ว สาวตดี สุ้มเมืองสาวดี ปิน.ตาย เพื่อบันฑาต