การบรรยายธรรมและคุณธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 6/152

ประโยคที่ ๒ - คำถิพระมัญญามักถูกบอก ยกคำฟ้องแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๖ อสุ ปุคคลสุด (อณฺตโน) วุตฺติมามตาย ตติ ตา วิชช โอโลกัน อุตุมนปวนเสน สภาพสนิทโต ชิน ณ อ.ชนะ ผู้ตั้งอยู่ด้วยดี แล้วตามสภาพ ด้วยอำนาจแห่งกุศล ด้วยการดูแล ซึ่งโทษนั้นนั้น เพื่อประโยชน์แก่บัณฑิตบุคคลให้รู้ ซึ่งธรรมอันตนรู้แล้ว เพื่อ ประโยชน์แก่บัณฑิตถือเอาตาม ซึ่งธรรมอันตนรู้แล้ว เพราะความที่แห่ง ตนเป็นผู้ใคร่รู้ซึ่งความเจริญแห่งคุณ ท. มีกัลเป็นต้น แก่บุคคลนั่นด้วย อย่า สภาพสนิทโต โช ตน อ.ชนะ ผู้ตั้งอยู่ด้วยดีแล้วตามสภาพนี้ (คอตตา) อันพระผู้พระภาคเจ้า อธิปโป ตรพระประสงค์เอาแล้ว อิริ ปะ ในบทนี้ว่า (วุฒิวิถี) ดีดิ ดังนี้ฯ ทุกคตมนุสโล อ. มนุษย์ผู้ถึงแล้วซึ่งทุกข์ (ปรุคฺขลน) ตชุชาวา โมเดกาวี นิรี ทุสโลโต ผู้บำบัดทุกข์ด้วย ก็ъ โบยแล้วยดี กล่าวแล้ว ซึ่งชุมทรัพย์ (วงฺสน) ด้วยคำว่า ตุ อ. ท่าน คณหาทิ จดือเอา อิ้ม ธน ซึ่งทรัพย์นี้เกิด อดีต ดังนี้ น กรีโต ย่อมไม่กระทำ โกจิ ซึ่งความโกรธ ปุโมโต ว เป็นผู้บันเทิง่าวแล้วเทียว โวติ ย่อมเป็น ยา ฉันใด โกปีโป อ.ความโกรธ (ชนฺน) อนฺนม ปุคคล ครั้นเมื่อบุคคล เออรูป ผู้มีรูปอย่างนี้ ก็สวา เห็นแล้ว อาสุกป วา ซึ่งมารยาทอันไม่สมควร หรือ บลิต วา หรือว่าซึ่งความพลังพลาด อาจกุขนบ เบอกอยู่ กาดพิโป ไม่พึงกระทำ (เดน ชนฺน) อันชนั้น คฤญาณเอว พิง เป็นผู้บัณฑิตแล้วนั่นเทียว วิทูพุ ผินเป็น ปวรรทพุออ ซึ่งปรารณา นั่นเทียบว่า กนุต ขาแต่ท่านผู้จริญ กมุ่ง อ. กรรม มนฺตู อัน